Giltzurruneko kalkuluak edo giltzurruneko harriak[1](edo nefrolitiasia, urolitiasia)giltzurrun barruan eratzen diren materia solidozko formazioak dira. Formazio hauek gernuko berezko osagaiez osaturik daude, kaltzioz %85ean (oxalazetato forman) azido urikoz %10ean eta zistinaz %2an (zistinuriadun pertsonetan) besteak beste; baina kontzentrazio altuetan, non gernuan ezin diren behar bezala diluitu, kristaldu eta solidotu egin daitezke, harriak eratuz eta litiasia sortuz. Harri txikiek ez dituzte sintomak ematen, baina harria 5 milimetro baino handiagoa bada, ureterra oztopatu dezake eta honek min zorrotza ematen du abdomen edo bizkarraren beheko aldean. Horrez gain, harriek gernuan odola, oka egiteko gogoa edo txiza egitean mina sor dezakete.
Estimatzen da, noizbait giltzurruneko harria izan duten pertsonen erdiak beste bat izango duela hurrengo 10 urteetan zehar.
Harri gehienak faktore genetiko eta ingurumeneko faktoreen konbinazioaren ondorioz sortzen dira. Hainbat arrisku faktore daude:
Elikagai batzuk, besteak beste proteina, sodio (gatza) eta azukre handiko dietek harriak edukitzeko arriskua handitu dezakete. Izan ere, honek giltzurrunak iragazi behar duen kaltzio kontzentrazio handitzea eragiten du, kristalen eraketa erraztuz. Hari beretik jarraituz, kaltzio suplementua duten medikamentuak hartzeak ere arriskua suposa dezake.
