Guaraniera | |
---|---|
Avañe'ẽ | |
eta | |
Datu orokorrak | |
Lurralde eremua | Argentina, Bolivia, Brasil, Paraguai |
Hiztunak | 7.000.000 |
Ofizialtasuna | Paraguai, Bolivia, Corrientes probintzia eta Tacuru |
Araugilea | Guaranieraren Akademia |
Hizkuntza sailkapena | |
giza hizkuntza hizkuntza autoktono Ameriketako jatorrizko hizkuntzak Tupian (en) Tupi–Guarani (en) | |
Informazio filologikoa | |
Hizkuntza-tipologia | subjektu aditza objektua, hizkuntza eranskaria, active–stative language (en) eta hizkuntza polisintetikoa |
Alfabetoa | latindar alfabetoa |
Hizkuntza kodeak | |
ISO 639-1 | gn |
ISO 639-2 | grn |
ISO 639-3 | grn |
Ethnologue | grn |
Glottolog | tupi1282 |
Wikipedia | gn |
IETF | gn |
Guaraniera[1] (hizkuntza hartan, avañe'ẽ) Hego Amerikako hizkuntza bat da, guaranien berezkoa. Paraguai eta Bolivia osoan eta Argentinako Corrientes probintzian ofiziala da, baita Brasilen ere (Tacuru eta Mato Grosso del Sur eskualdeetan soilik). 4-7 milioi hiztun inguru ditu egun.
Hiztun gehien-gehienak ezamerindiarrak (mestizoak eta zuriak) dituen mintzaira amerindiar bakarra da. Izan ere, Amerika osoko hizkuntza nagusiek (gaztelaniak eta ingelesak) bertakoa menderatu ez duten kasu bakarra da. Antonio Ruiz de Montoya jesuitak guaraniera horrela deskribatu zuen: Hain dotorea da, non hizkuntza famatuenekin ere lehia dezakeen.
Jopará izeneko kreolera hitz egiten dute, hirietan nagusiki.