Heraldika armarriak eta beren egitura zein bilakaera aztertzea helburu duen diziplina[1] edo jakintza da[2]. Izena anglo-normandierazko herald hitzean du erroa[3]. Historiarekin lotura estua izan du, izan ere "historiaren takigrafia"tzat hartu da[4].
Erdi Aroan garatu zen Europa osoan, pertsonak identifikatzeko kode beregaina bihurtu arte. XII. mendean agertu zen aristokraziako gizonezkoen baitan, eta berehala hedatu zen mendebaldeko gizarte osoan: emakumeak, elizgizonak, burgesak, elkarteak, herriak eta lurraldeak. Oraindik ere bizirik dirauen praktika da, batez ere heraldika instituzionalean[5].
Japoniar kulturan baliokidea kamon delakoak dira, VII. mende inguruan duten leinu-armarriak, gaur egun oraindik Japonian erabiliak.
Esparza
izeneko erreferentziarako