Klorita

Kloritak
Ezaugarri orokorrak
Kategoria	Mineralak
Formula	(Mg,Fe)3(Si,Al)4O10 (OH)2·(Mg,Fe)3(OH)6
Sistema kristalino	Monoklinikoa 2/m; zenbait polimorfo triklinikoak dira
Identifikazioa
Kolorea	Berdearen aldaerak; gutxitan horiak, gorriak edo zuriak
Habitoa	Orri-formako masak, agregatuak, ezkata sakabanatuak
Esfoliazioa	Perfektua 001
Gogortasuna Mohs eskalan	2 - 2,5
Distira	Beirakara, perla-itxurakoa, hitsa

Klorita (Mg,Fe)₃(Si,Al)₄O₁₀(OH)₂·(Mg,Fe)₃(OH)₆ formula kimiko orokorra daukaten mineral filosilikatoen talde bat izendatzeko erabiltzen den terminoa da. Formula honek taldearen egitura orokorra adierazten du. Kloritak disoluzio solidoen lau segidaren bidez deskriba daitezke, silikatoen saretan ondoko lau elementuen ordezkapena gertatzean sortzen direnak: magnesioa, burdina, nikela eta manganesoa. Segiden muturreko kideak hauek dira:

• Klinokloroa: (Mg₅Al)(AlSi₃)O₁₀(OH)₈
• Txamosita: (Fe₅Al)(AlSi₃)O₁₀(OH)₈
• Nimita: (Ni₅Al)(AlSi₃)O₁₀(OH)₈
• Pennantita: (Mn,Al)₆(Si,Al)₄O₁₀(OH)₈

Horrez gain, zinka, litioa eta kaltzioa daukaten espezieak ere ezagutzen dira. Mota askotako osaerak edukirik, beren propietate fisiko eta optikoak ere askotarikoak dira. Era berean, kloritak tenperatura- eta presio-baldintza askotan existi daitezke. Hori dela-eta, leku askotan agertzen dira: tenperatura baxu eta ertaineko arroka metamorfikoetan, zenbait arroka igneotan, arroka hidrotermaletan eta sakonera handietako sedimentuetan.

Kloritek grezierazko chloros, "berde", hitzari zor diote bere izena.