| Lergako hilarria | |
|---|---|
 | |
| Jatorria | |
| Sorrera-urtea | II. mendea |
| Jatorrizko herrialdea | Erromatar Inperioa |
| Ekoizpen lekua | Hispania Citerior |
| Aurkikuntza lekua | Santa Barbara baseliza (Lerga) |
| Ezaugarriak | |
| Materiala(k) | hareharria |
| Dimentsioak | 125 ( ) × 69 ( ) × 32 ( ) cm |
| Hizkuntza | latina, eusko-akitaniera eta akitaniera |
| Idazketa-sistema | latindar alfabetoa |
| Kokapena | |
| Lekua | Nafarroako Museoa |
| Bilduma | Nafarroako Museoa |
| Inbentarioa | IRMusNav 00050 eta AE 2020, 00621 |
| Herrialdea |  Euskal Herria |
| Probintzia |  Nafarroa Garaia |
| Udalerria | Nafarroa Garaia |
Lergako hilarria, Lergako hileta-estela, Lergako estela, Lergako idazkuna, Lergako inskripzioa edo Narhungesen epitafioa, erromatarren garaiko hilarri bat da, 1960an Lergan (Nafarroa Garaian) aurkitutakoa, euskal itxurako aztarna epigrafikoak dituelako nabaria; izan ere, Umme Sahar izen itxura argiki euskaldunekoa irakurtzen da. Egun, Nafarroako Museoan dago[1].
Idazkunean agertzen diren beste bi pertsona izan (antroponimo) euskararekin erlazionatuta daudela uste da: Abisunhar eta Narhunges, H (asperena) baitute, eta letra hori ez da agertzen ez iberiar testuetan ez eta zeltiberiarren artean ere. H ahoskatua euskalki guztietan zabalduta zegoen duela zenbait mende arte.
- ↑ Etxeleku, Iñaki. Artxiboak euskaraz mintzo. Iparraldeko Hitza, 2019-5-31, iparraldekohitza.eus (Noiz kontsultatua: 2022-11-26).