Magistratua (latinaren magistratus hitzatik) zenbait funtzionario publiko izendatzeko erabiltzen den hitza da. Lege, administrazio edo politika agintea duen funtzionario zibila; bereziki, lege agintea duena.[1] Kontzeptua Antzinako Greziatik dator, eta hispaniar hizkuntzako herrialdeetan eboluzionatu du kargu administratiboak edo, bereziki, judizialak aipatzeko. Bere funtzio nagusia epaitzea eta epaitutakoa betearaztea da.[2] Teorian behintzat independenteak, hau da, beste botere baten eraginik gabekoak, eta inpartzialak izan behar dira.