Mari | |
---|---|
Euskal Herriko mitologia | |
Ezaugarriak | |
Sexua | emakumezkoa |
Baliokideak | Amalur eta Mundakako printzesa |
Domeinua | haitzuloa |
Familia | |
Ezkontidea(k) | Sugaar |
Seme-alabak | Mikelats eta Atarrabi |
Mari euskal mitologiako jainkosa nagusia da[1], gehienetan Anderea edo Dama deitzen zaiona. Hainbat euskal menditan bizi da (Txindoki, Murumendi, Gorbeia...), eta bizitokirik garrantzitsuena Anbotoko leize bat du, "Mariren Koba" izenaz ezaguna, baina leku bakoitzean bere kobazulo eta bizitokiak izan ditzake[2].
Mari, Ama Lurraren irudikapena antropologo batzuen esanetan, izaera honetan (Maia, Amalur) Eguzkia eta Ilazkiren amatzat jotzen dute elezaharrek. Mari bezala izadiaren eta bertako elementu guztien erreginatzat hartzen du herri sinesmenak. Gehienetan emakume gorputza eta aurpegiarekin irudikatu izan ohi da, dotore jantzita (gehienetan gorriz), baina zuhaitz edo suzko emakume gisara ere agertzen da. Sugaar/Maju da bere senarra, sorginak dira bere gurtzailetzat jo izan dira eta bi seme ditu: Mikelats eta Atarrabi, gaizkia eta ongiaren irudikapenak, aitzinako dualismo antzeko sinesmen baten aztarna.