Marko Antonio

Marko Antonio

Antzinako Erromako senataria

ezezaguna - ezezaguna

Erromako kontsula

K.a. 44 - K.a. 44
triumvir rei publicae constituendae

K.a. 43 - K.a. 33

Erromako kontsula

K.a. 34 - K.a. 34
Ptolomeotar Erresumako king consort (en) Itzuli

K.a. 32 - K.a. 30
Magister equitum


Prokontsul


Plebearen tribunoa

Bizitza
JaiotzaErromac.K.a. 83
Herrialdea Antzinako Erroma
HeriotzaAlexandriaK.a. 30a (52/53 urte)
Heriotza moduasuizidioa
Familia
AitaMarcus Antonius
AmaJulia
Ezkontidea(k)Fadia (en) Itzuli
Kleopatra VII.a  (K.a. 32 -  K.a. 30)
Oktavia Gaztea  (K.a. 40 -  K.a. 32)
Fulvia  (K.a. 45 -  K.a. 40)
Antonia Hybrida Minor (en) Itzuli  (K.a. 50(e)ko hamarkada -  K.a. 46)
Bikotekidea(k)
Seme-alabak
Anai-arrebak
Hezkuntza
Hizkuntzaklatina
Jarduerak
JarduerakAntzinako Erromako politikaria eta Antzinako Erromako militarra
Zerbitzu militarra
Parte hartutako gatazkakAktiumgo gudua
Battle of Pharsalus (en) Itzuli
Battle of Philippi (en) Itzuli
Galietako gerra

Artikulu hau politikari eta jeneralari buruzkoa da; beste esanahietarako, ikus «Marko».

Marko Antonio (latinez: Marcus Antonius; c.K.a. 83 - K.a. 30a), Marko Antonio Triunbiro izenez ere ezaguna, Erromako jeneral eta politikaria izan zen Erromako Errepublika amaieran. Julio Zesarrekin lan egin zuen, bai gerretan bai administrazioan. Zesarren hilketaren ondoren, Oktavio eta Lepidorekin batera Bigarren Triunbiratua osatu zuen. Elkarkidetza hau K.a. 33 apurtutakoan, haien arteko gerra zibila sortu zen K.a. 31n. Oktaviok Aktio batailan Marko Antonio garaitu zuen. Hori zela eta, Marko Antoniok eta Kleopatrak (haren aliatua eta maitalea) bere burua hil zuten K.a. 30ean.

Julio Zesarren laguntzaile garrantzitsua izan zen Galiako Gerran eta Gerra Zibilean. Italiako gobernadore egin zuten Zesarren absentzian, K.a. 47. urtean, arrakasta handirik gabe. Zesar itzuli zenean, magister equitum izendatu zuten haren hilketa gertatu zen arte, K.a. 44an. Segituan, Marko Antoniok Libertadoreekin paktu batzuk egin zituen eta Acta Caesaris berrestea lortu zuen, Julio Zesarrek emandako legedia eta hark izendatutako magistratuak mantenduz.

Errepublikako gizon indartsuena bihurtu zen eta Zesarren altxorra eta paperak bereganatu zituen. Berehala, Erromako herria Zesarren hiltzaileen aurka jarri zuen, beti boterearen monopolioa beretzat gorde nahian. Baina arazo bat sortu zitzaion, Zesarren semeordea, Oktavio, iritsi zenean.

K.a. 44an, Galiarantz abiatu zen, gobernua hartzeko xedean. Brutok ez zion eman nahi izan eta Senatuak Marko Antonio arerio publiko izendatu zuen. Oktavianori esleitu zion bera garbitzeko enkargua. Modenako Gerran garaitu zuten, baina lortu zuen burua altxatzea eta, Lepidok lagundu zion. Azkenean, Oktaviano, Lepido eta Marko Antoniok Bigarren Triunbiratua paktatu zuten K.a. 43an. Gerra zibila ekarriko zuen honek guztiak.

Marko Antonioren garaipenak Inperioaren ekialdeko probintzien kontrola eman zion eta, partiarren aurka borrokan zebiltzanez, honela hasi zen Egiptoko Kleopatra VII.arekin harremanetan. Marko Antonio gero eta gehiago joan zen urrutiratzen Erromako bizitzaz eta Partia eta Armeniako kanpainetan zentratu zen. Octavio, bitartean, Sexto Ponpeio garaitzeko ahaleginetan zebilen. Erabat aldenduta, K.a. 31n, gerra zibila zegoen Erroman. Marko Antonio Egiptoko Kleopatra VII.aren aliatu zen eta porrota jasan zuten Actium-eko itsas borrokan K.a. 30. urtean. Alexandriarantz itzultzean, ezin izan zien Zesar Augustoren indarrei aurre egin eta bere buruaz beste egingo zuen porrota izan eta urtebetera.


From Wikipedia, the free encyclopedia · View on Wikipedia

Developed by Tubidy