Ohore

Ohore (latinezko honos, honoris hitzetik erakarria) ezagutzen den merezimenduari dagokion erakutsi ageria da^[1]. Banakakoa edo taldekakoa (familiakoa, eskolakoa, aberrikoa) izan daiteke, batzuetan ohore-kode konplexuak sortuz. Sentimendua unibertsala den arren, kodeak nahiko ezberdinak izan daitezke.

Samuel Johnsonek, A Dictionary of the English Language liburuan(1755), ohorea hainbat esanahi dituela definitu zuen, horietako lehena "arimaren noblezia, eskuzabaltasuna eta Zitalkeriaren mespretxua" izan zelarik. Ohore mota hau pertsona bertutetsu eta haren zintzotasunetik dator. Bestalde, Johnsonek ohorea "ospea" eta "fama" ren arteko erlazioan ere definitu zuen, "Maila- edo jaiotza-pribilegioak" eta "begirune" gisa, "Gizabanako bat sozialki kokatzen eta leheneratzeko eskubidea zehazten duen mota". Ohore hori ez da, sarritan, bikaintasun moral edo etikoaren eginkizuna, boterearen ondorioa baizik. Azkenik, sexualitateari dagokionez, ohoreari lotuta egon da, tradizionalki, "Kastitatea" edo "birjintasuna", edo gizon eta emakume ezkonduen kasuan, "Fideltasuna". Batzuek uste izan dute ohorea erretorika edo ekintza posibleen bilduma bat dela, kode bat baino gehiago.

1. ↑ Harluxet Hiztegi Entziklopedikoa. Ohore. .