Oihan Zaharra, Tolkienen legendariumean eta Eraztunen Jauna eleberrian, Eskualdearen ekialdean dagoen oihana da. Eguzkiaren Lehen Aroan, Oihan Zaharra oso zabala zen, ia Eriador osoa estaltzen zuelarik, baina, Eguzkiaren Hirugarren Aroan, eremu txiki batetara murriztua geratu zen, Baranduin ibaia eta Tyrn Gorthaden artean. Ekialdetik Mendebaldera, Sahatsuste ibaiak zeharkatzen zuen, Hegoaldeko muinoak aurkitzen ziren muinoetan jaio eta Baranduin ibaian itsasoratzen zena, Oihanaren hegomendebaldeko muturrean, Hesi Amaiera izeneko herrixkatik gertu.
Oso oihan txiki eta trinkoa zen, non bidezidor irekiak berehala estaltzen ziren sasiez, eta, bidaiarien ustez, mugitzen ari zirela ziruditen zuhaitzez. Tokiren batzuetan, oihanaren trinkotasunak, airea, ia arnasezina bihurtzen zuen.
Bere barnean, oihana bera zeharkatzen saiatzen zirenei, bidea arriskutsu egiten zieten zuhaitz izpiritu gaiztoak bizi ziren.