Back Pali Afrikaans Pali ALS पालि भाषा ANP بالي (لغة) Arabic بالى (لغه) ARZ পালি ভাষা Assamese Idioma pali AST Pali Azerbaijani Пали теле Bashkir Basa Pali BAN
| Paliera | |
|---|---|
| पालि — Pāḷi | |
| Datu orokorrak | |
| Lurralde eremua | Myanmar, Bangladesh, India, Laos, Kanbodia, Nepal, Sri Lanka, Thailandia |
| Hiztunak | Galdua, erabilera liturgikoa |
| Hizkuntza sailkapena | |
| giza hizkuntza indoeuropar hizkuntzak Indo-irandar hizkuntzak Indoariar hizkuntzak Middle-Modern Indo-Aryan (en)  Middle Indo-Aryan (en) Prakrito | |
| Kasu gramatikalak | nominatiboa, genitiboa, datiboa, akusatiboa, bokatiboa, ablatiboa, lokatiboa eta instrumentala |
| Alfabetoa | Brahmi (en) eta latindar alfabetoa |
| Hizkuntza kodeak | |
| ISO 639-1 | pi |
| ISO 639-2 | pli |
| ISO 639-3 | pli |
| Ethnologue | pli |
| Glottolog | pali1273 |
| Wikipedia | pi |
| Linguasphere | 59-AAF-pb |
| IETF | pi |
Paliera[1] (Pāḷi) antzinako indoariar hizkuntza da, jatorria Indiako iparraldean duena, eta budismoaren Theravada («zaharren bidea») errituan erabili ohi zena. Sanskritoarekin eta antzinako beste indoariar hizkuntzekin badu lotura, baina ezin da esan haien ondorengoa denik. Budak bere irakaspenak jakinarazteko sanskritoa erabili nahi izan ez zuenez gero, budismoak paliera ezagutarazi zuen. Horrela, K.a. III. mendean Indiatik Sri Lankara ahoz zabaldu ziren budismoaren erlijio-irakaspenak palieraz idatzi ziren K.a. I. mendean. Ondorengo mendeetan, Tripitaka budismoaren testu-bildumen bidez (sanskritoz, Tripiṭaka), Birmania, Thailandia, Kanbodia, Laos eta Vietnameraino zabaldu zen paliera. Indiako leku gehienetan XIV. mendean galdu zen, eta zenbait tokitan XVIII. mendea arte iraun zuen.
- ↑ 47. araua - Hizkuntza hilak eta klasikoak. Euskaltzaindia (Noiz kontsultatua: 2012-11-03).