Pier Paolo Pasolini

Pier Paolo Pasolini
Irudi gehiago
Bizitza
Jaiotza	Bolonia, 1922ko martxoaren 5a
Herrialdea	Italiako Erresuma  (1922ko martxoaren 5a -  1946ko ekainaren 18a)  Italia  (1946ko ekainaren 18a -  1975eko azaroaren 2a)
Heriotza	Lido di Ostia (en) eta Erroma, 1975eko azaroaren 2a (53 urte)
Heriotza modua	giza hilketa
Familia
Ezkontidea(k)	ezkongabea
Familia	ikusi Nico Naldini (en) ()
Hezkuntza
Heziketa	Liceo Luigi Galvani (en) Boloniako Unibertsitatea
Hizkuntzak	italiera frantsesa Friuliera
Jarduerak
Jarduerak	film-zuzendaria, itzultzailea, aktorea, poeta, gidoilaria, kazetaria, eleberrigilea, antzerkigilea, zinema aktorea, zinema-kritikaria, idazlea, errealizadorea eta prosalaria
Lateralitatea	eskuina
Lan nabarmenak	ikusi Ragazzi di vita (en) Teorema (en) Salò o le 120 giornate di Sodoma The Hawks and the Sparrows (en) Il Vangelo secondo Matteo
Jasotako sariak	ikusi Viareggio Prize Urrezko Hartza  : I Racconti di Canterbury Best Screenplay Award (Cannes Film Festival)  : Young Husbands (en) Cannes Film Festival Grand Prix  : Arabian Nights (en) Nastro d'Argento for Best Director  : Il Vangelo secondo Matteo [[]]  : Bad Girls Don't Cry (en) , The Hawks and the Sparrows (en) Jussi Awards 1968  : Il Vangelo secondo Matteo Kinema Junpo  : Edipo re Sant Jordi Zinema Sariak Grand Jury Prize of the Venice Film Festival  (1964) Nastro d'Argento  (1965) Zilarrezko Hartza  (1971)

Pier Paolo Pasolini (Bolonia, Italia, 1922ko martxoaren 5a - Erroma, Italia, 1975eko azaroaren 2a) zinema-zuzendaria, olerkaria, idazlea eta intelektuala izan zen. Lan oparoa egin zuen arlo horietan, kaleko bizitzatik hurbil agertuz eta errealismo gordin bat erakutsiz, sexualitate gaiak ezkutatu gabe. 1949ko abenduan Friuleko sorterritik Erromara deserriratu ondoren, Erroma inguruko giroen deskribapen zakarrak ospea ekarri zion Ragazzi di vita eleberriaren bitartez (1955).

Horri esker, zinemagintzaren ateak ireki zitzaizkion, neorrealismoan kokatu den estiloan. Lehen film luzea Accatone izan zuen (1961), batez ere ikusleen harrera ederra izan zuena. Kritikak kritika, horrek hurrengo filma egiteko modua eman zion. Erromatar gaien etapa oparo horri amaiera emanez, Uccellacci e uccellini zuzendu zuen (1966), bizitzarekin etsipena darion Totò aktore beteranoaren partaidetzaz.

Pasolinik herri hizkuntzen aldeko jarrera aktiboa hartu zuen, friulieraz ere idatziz, eta gogor gaitzetsi zuen kulturaren eta gizakien homogeneizazioa. Kontsumoko gizartearen etorrerari buruzko kritika gogorra egin eta, are, etsipena agertu zuen azken urteetan. Ahobizarrik gabeko bere adierazpideak eta tonu profetikoak Alderdi Komunistaren eta, batez ere, kristau demokraziaren eta elite politikoen zein ekonomikoen etsaigoa ekarri zizkioten.

Bere burua komunistatzat eta kristau ateotzat zuen, eta ez zuen ezkutatu bere homosexualitatea. Italia eta Europako pertsonaia ezagun bihurtuta, 1975eko azaroan modu ilunean eta basatian hil zuten Erromako Ostia auzoko ur aerodromoan eta, oraindik ere, haren heriotzak eztabaida bizia pizten du, ikerketa judiziala eta epaia ez baitziren urrun heldu hilketaren zirkunstantziez, ezta hura agindu eta egin zutenen identitateaz ere. Salò o le 120 giornate di Sodoma haren film luze polemikoa hil ostean plazaratu zen.