Taktika militarra guda jakin bat lurrean bertan gidatzeko arte da. Borrokarako dauden tresna eta baliabide guztiak egokitu eta konbinatuta. Estrategiaren alde exekutiboa da eta gudariak, armak eta garraioak biltzeaz eta lurraren eta etsaiaren ezaugarrien azterketaz arduratzen da.
Gudu-zelaian bertan edo inguruan borroka-indarrak nola antolatu eta erabili erabakitzeko erabiltzen dira taktika militarrak. Estuki erlazionatutako lau gudu-zelaiko funtzio erabiltzen dira horretarako: zinetikoa edo su-ahalmena, mugikortasuna, babesa edo segurtasuna, eta ezusteko ekintzak. Azpimarratzekoa da taktika aparteko funtzioa dela, ez agintea eta kontrola edo logistikaren parte. Gaur egungo zientzia militarrean, gerrako hiru mailetatik baxuena da taktika. Maila altuenak, aldiz, estrategia eta operazio-artea dira. Historian zehar, funtzio taktiko bat edo bestea gailendu da garaiaren arabera. Izan ere, teknologia militar berriak agertu ahala, borroka-indar bat edo bestea gailendu da gerran, esaterako, infanteria, artilleria, zalditeria edo tankeak.[1]