Udalerria baino lurralde-eremu txikiagoko erakundea edo, zentsu zabalago batean alkate-auzo, udalerriaren barruan sakabanatuta dauden herriguneek kudeaketa deszentralizatua izan dezaten sortutako toki-erakundea da. Autonomia erkidego bakoitzak toki-araubideari buruz dituen legeek arautzen dute erakunde horien jarduna. Toki-erakundeon ohiko izenak hauek dira: baserria, parrokia (Asturiasen), herrixka, auzoa, elizatea, kontzejua, alkate-auzoa, alberria edo antzeko beste izen batzuk, edo legeak ezartzen dituenak.[1]