Vudu

Agasou, lehoinabarraren espiritu vudistaren errepresentazioa.

Vudua (Foneraz: voudun[1]; haitieraz: vodou[2]; ingelesez: voodoo; frantsesez vaudou) Afrika eta afrikar diasporako erlijioa da. Funtsean, Mendebaldeko Afrikako sinesmen eta praktiketan oinarrituta dago, zehazki Mendebaldeko Afrikako Dahomey erreinuko (egungo Ghana, Togo, Benin eta Nigeria) kulturetan. Ostera, Estatu Batuetara, Karibera eta gainontzeko kolonia amerikarretara bahituriko esklabu afrikarrek sinesmen hauek transmititu zituzten, kasu batzuetan Erdialdeko Afrikako ohiturekin, bestetan amerindiar (taino) sinesmenekin[3] edo katolizismoarekin nahasturik.[4] Honela sortu zen vuduaren adar sinkretikoa, egungo ezagunena.[5]

Vodou filosofia, medikuntza, justizia eta erlijioa uztartzen dituen mundu-ikuskera bat da. Bere oinarrizko printzipioa dena gogoa izatea da. Gizakiak mundu ikusgarrian bizi diren izpirituak dira. Mundu ikusezina Lwa (izpirituak), mistè (misterioak), anvizib (ikusezinak), zanj (aingeruak), eta arbasoen eta hil berrien izpirituak populatzen dira. Espiritu hauek guztiak Ginen izeneko lurralde mitikoan bizi direla uste da, Afrika kosmikoan. [6]Kristau Bibliako Jainkoa unibertsoaren eta izpirituen sortzailea dela ulertzen da; Jainkoak egin zituen izpirituak gizatasuna eta mundu naturala gobernatzen laguntzeko. Vodouren helburu eta jarduera nagusia sevi lwa ("espirituak zerbitzatu") da, Jainkoari eta espiritu partikularrei zuzendutako hainbat erritu eskaini eta egitea, osasunaren, babesaren eta faborearen truke. Izpirituaren jabetzak zeregin garrantzitsua du Afro-Haitiar erlijioan, munduko beste erlijio askotan bezala. Erlijio-errituetan, fededunak, batzuetan, trantze egoera batean sartzen dira, non elizkoiak jan eta edan, dantza estilizatuak egin, jendeari aholku superinspiratuak eman, sendaketak egin edo tratamendu fisiko bereziak egin ahal izango dituen; ekintza horiek agerian uzten dute lwaren presentzia haragitsua debotoaren barruan.[6]Vodou jarduera errituala (adibidez, otoitza, kantua, dantza eta keinuak) pertsonen eta mundu ikusezineko espirituen arteko harremanetan oreka eta energia findu eta berrezartzea du helburu. Vodou familia hedatuen ahozko tradizioa da, famili espirituak heredatzen dituena, beharrezko praktika debozioekin batera, euren zaharrengandik. Hirietan, apaiz edo apaizen (manbo eta oungan), espirituen (ounsi) eta danbor erritualen (ountògi) arteko hierarkia lokalek osatzen dute kongregazio formalagoa (sosyete). Kongregazio horietan, ezagutza iniziatiba erritual batetik igarotzen da, non gorputza eraldakuntza izpiritualaren kokaleku bihurtzen den.[6] Erlijioaren adarrak Rada, Daome, Ibo, Nago, Dereal, Manding, Petwo eta Kongo dira. Ez dago hierarkia zentralizaturik, ez buruzagi bakar bat, ez eta bozeramaile ofizialik ere, baina hainbat talde batzuetan halako egitura ofizialak sortzen saiatzen dira. Badira elkarte sekretuak ere, Bizan edo Sanpwèl izenekoak, funtzio erlijiosoa betetzen dutenak. Egutegi erritualen egutegi batek, egutegi katoliko erromatarrarekin sinkronizatua, erlijio-praktikaren urteko erritmoa ezartzen du. Lwa garrantzitsuak santuen egunetan ospatzen dira (adibidez: Ogou St. James egunean, uztailak 25; Ezili Danto, Carmel mendiko Andre Mariaren festan, uztailak 16; Danbala San Patrizio egunean, martxoak 17; eta arbasoen espirituak Santu guztien egunean eta arima guztien egunean, azaroak 1 eta azaroak 2). Beste ospakizun familial asko (haur sakratuentzat, behartsuentzat, arbaso partikularrentzat), baita iniziatiba eta hileta erritualak ere, urte osoan zehar.[6]

  1. «L’origine du terme « Vodou » | Musée Vodou» web.archive.org 2019-11-06 (Noiz kontsultatua: 2022-04-10).
  2. Sacred arts of Haitian vodou. UCLA Fowler Museum of Cultural History 1995 ISBN 0-930741-46-3. PMC 33048129. (Noiz kontsultatua: 2022-04-10).
  3. «Vudu,voudu,Dahome» www.munanso.com (Noiz kontsultatua: 2022-04-10).
  4. Desmangles, Leslie Gérald. (1992). The Faces of the gods : vodou and Roman Catholicism in Haiti. University of North Carolina Press ISBN 0-8078-6101-4. PMC 44956832. (Noiz kontsultatua: 2022-04-10).
  5. (Ingelesez) Apter, Andrew. (2002-05). «On African Origins: Creolization and Connaissance in Haitian Vodou» American Ethnologist 29 (2): 233–260.  doi:10.1525/ae.2002.29.2.233. (Noiz kontsultatua: 2022-04-10).
  6. a b c d (Ingelesez) «Vodou | Definition, History, West African Vodun, & Facts | Britannica» www.britannica.com (Noiz kontsultatua: 2022-04-28).

From Wikipedia, the free encyclopedia · View on Wikipedia

Developed by Tubidy