Fenisysk | ||
algemien | ||
lânseigen yn | Kanaän, letter ek sprutsen yn koloanjes om de Middellânske See hinne | |
tal sprekkers | útstoarn | |
skrift | Fenisysk alfabet | |
taalbesibskip | ||
taalfamylje | ● Afro-Aziatysk ● Semitysk ● Westsemitysk ● Middensemitysk ● Noardwestsemitysk ● Kanaänitysk ● Noardkanaänitysk ● Fenisysk | |
dialekten | ● Byblysk ● Tyro-Sidoanysk ● Punysk | |
taalkoades | ||
ISO 639-2 | phn Fenisysk | |
ISO 639-3 | phn Fenisysk-Punysk |
Fenisysk is in útstoarne Kanaänitysk-Semityske taal dy't oarspronklik oan de kust fan it hjoeddeistige Libanon sprutsen waard. De stêden Tyrus en Sidon wiene wichtige stêden en mulpunten fan de seehannel yn de tiid dat it Fenisysk sprutsen waard. Troch de seehannel fanút dy stêden fersprate it Fenisysk oer it gânse Middellânske Seegebiet en it waard de lingua franca yn dat gebiet yn de izertiid. It Fenisysk alfabet waard ûntwikkele om yn dy taal skriuwe te kinnen. Dat alfabet waard nei Grikelân ferspraat yn dy tiid, dêr't it de boarne waard fan alle hjoeddeistige Jeropeeske skriften.
It gebiet dêr't it Fenisysk sprutsen waard is de kuststripe fan it hjoedeistige Libanon, Syrje, en it noarden fan Israel en yn parten fan Syprus en Turkije. Ek waard it sprutsen yn de gebieten fan de Fenisyske koloanjes oan de kusten fan de Middellânske See, sa as yn hjoeddeistich Lybje, Tuneezje, Algerije en Marokko en op Malta, it westen fan Sisylje, Sardynje, de Baleären en súdlik Spanje.
Yn de moderne tiid waard de taal foar it earst ûntsifere troch Jean-Jacques Barthélemy yn 1758, dy't it opmurk dat de namme "Fenisysk" foar it earst oan dy taal jûn waard troch Samuel Bochart.