L-Asparaxina | |
---|---|
Asparaxina | |
Outros nomes Ácido 2-amino-3-carbamoilpropanoico | |
Identificadores | |
Número CAS | 70-47-3 |
PubChem | 236 |
ChemSpider | 6031 |
UNII | 7NG0A2TUHQ |
Número CE | 200-735-9 |
DrugBank | DB03943 |
KEGG | C00152 |
ChEBI | CHEBI:17196 |
ChEMBL | CHEMBL58832 |
Imaxes 3D Jmol | Image 1 Image 2 |
| |
| |
Propiedades | |
Fórmula molecular | C4H8N2O3 |
Masa molar | 132,12 g mol−1 |
Aspecto | cristais brancos |
Densidade | 1,543 g/cm3 |
Punto de fusión | 234 °C |
Punto de ebulición | 438 °C |
Solubilidade en auga | 2,94 g/100 mL |
Solubilidade | soluble en ácido, álcali insignificante en metanol, etanol, éter, benceno |
log P | -3,82 |
Acidez (pKa) | 2,02 (carboxilo), 8,80 (amino)[1] |
Estrutura | |
Estrutura cristalina | ortorrómbico |
Termoquímica | |
Entalpía estándar de formación ΔfH |
-789,4 kJ/mol |
Perigosidade | |
MSDS | Sigma-Aldrich |
NFPA 704 | |
Punto de inflamabilidade | 219 °C |
Se non se indica outra cousa, os datos están tomados en condicións estándar de 25 °C e 100 kPa. |
A asparaxina[2] (abreviadamente Asn ou N) é un α-aminoácido que forma parte das proteínas [3].
Ten unha cadea lateral formada por -CH2-CO-NH2, que presenta un grupo amino polar, e considérase un aminoácido polar. Pode considerarse que é a amida do ácido aspártico, polo que o seu grupo lateral sería unha carboxiamida.
Non é un aminoácido esencial, xa que o noso metabolismo pode sintetizalo a partir de precursores sinxelos. Está codificado polos codóns AAU e AAC.
Foi illada por primeira vez en forma cristalina en 1806, polos químicos franceses Louis Nicolas Vauquelin e Pierre Jean Robiquet a partir do zume de espárrago[4] (Asparagus officinalis), e de aí lle vén o nome.[5][6] Foi o primeiro aminoácido en ser illado. O cheiro característico na urina das persoas que comeron espárragos atribúese a varios produtos metabólicos derivados da asparaxina.[7]
Cando a asparaxina dos alimentos reacciona cun azucre redutor ou un carbonilo reactivo a suficiente tempertura produce acrilamidas. Estas substancias aparecen en produtos cociñados como patacas fritas ou café torrado.