Atila

Este artigo contén varias ligazóns externas e/ou bibliografía ao fin da páxina, mais poucas ou ningunha referencia no corpo do texto. Por favor, mellora o artigo introducindo notas ao pé, citando as fontes. Podes ver exemplos de como se fai nestes artigos.

Atila

Retrato idealizado de Atila, por Eugène Delacroix (1843-47).
Biografía
Nacemento	c. 395 Chairas danubianas
Morte	453 Val do Tisza (Actual Hungría)
Rei dos hunos Imperio Huno
435 – 453 ← Ruga (pt) – Elac, Dengizic, Ernakh →
Actividade
Ocupación	Líder dos hunos
Carreira militar
Conflito	Batalla dos Campos Cataláunicos
Outro
Título	Gran Khan
Cónxuxe	Kreka Ildico Eskam's daughter
Fillos	Dengizic  () Elac  () Kreka Ernakh  ()
Pai	Mundíuco
Irmáns	Bleda
Cronoloxía
20 de xuño de 451	Batalla dos Campos Cataláunicos
Descrito pola fonte	Literary Encyclopedia 1929—1939 (en) , Dicionario Enciclopédico Brockhaus e Efron Grande Enciclopedia Soviética (1926—1947)

Atila, nado cara ao 395 e finado no 453, foi o último e máis poderoso rei dos hunos. Gobernou o maior imperio europeo do seu tempo desde o 434 ata a súa morte. As súas posesións estendíanse desde Europa Central ata o Mar Negro, e desde o Danubio ata o Báltico. Durante o seu reinado foi un dos máis acérrimos inimigos dos Imperios romanos Oriental e Occidental: invadiu dúas veces os Balcáns, tomou a cidade de Roma e chegou a poñer sitio a Constantinopla na segunda das ocasións. Marchou a través de Francia ata chegar ata a Orleáns antes de que o obrigasen a retroceder na batalla dos Campos Cataláunicos (Châlons-sur-Marne), e logrou facer fuxir o emperador Valentiniano III da súa capital, Rávena, no 452.

Aínda que o seu imperio morreu con el e non deixou ningunha herdanza destacada, converteuse nunha figura lendaria da historia de Europa. En gran parte da Europa Occidental é recordado como o paradigma da crueldade e a rapina. Algúns historiadores, en cambio, retratárono como un rei grande e nobre, e tres sagas escandinavas inclúeno entre os seus personaxes principais.