Bluegrass

Bluegrass
Instrumentos típicos	Voz, guitarra, mandolina, banjo, violín, contrabajo, dobro
v c e

A música Bluegrass é un xénero que pertence ao conxunto de músicas tradicionais estadounidenses (American roots music), orixinouse nos anos 1940 na zona dos Apalaches de Norteamérica. Bill Monroe (Bill Monroe and the Blue Grass Boys) deulle o nome definitivo a un xénero musical que, até entón, era coñecido como hillbilly. A música Bluegrass é unha unión de diferentes músicas tradicionais do mundo (Inglesa, Irlandesa, Escocesa e Afroamericana) e de distintos tipos ou xéneros musicais (Jazz, blues...). O xénero experimentou un gran desenvolvemento con Earl Scruggs, que ademais de ser un dos músicos máis importantes do xénero creou un método para tocar o banxo de 5 cordas moi completo que se converteu na pedra angular do xénero.

Úsanse instrumentos de corda acústica e saliéntase o off-beat. Anticípanse notas, en contraste co blues relaxado onde as notas están detrás do ritmo, o que crea maior enerxía, característica do Bluegrass. Como nalgunhas formas de jazz, un ou máis instrumentos tocan a melodía e improvisan sobre unha estrutura que crean os músicos ao seu redor (mediante o acompañamento). Isto contrasta coa música Old time, na que todos os instrumentos tocan a melodía xuntos ou un instrumento leva a dianteira mentres que os outros brindan acompañamento. O Bluegrass caracterízase a miúdo por tempos rápidos e unha destreza instrumental infrecuente e, ás veces, por cambios complexos de acordes.

Existen tres subxéneros:

• Bluegrass tradicional: úsanse só instrumentos acústicos e tócanse cancións tradicionais coa súa progresión de acordes tradicional, un exemplo: Bill Monroe.
• Bluegrass progresivo: adoitan usar instrumentos eléctricos (baixo) e o seu repertorio de cancións inclúe cancións doutro xénero, exemplos: Punch Brothers, Cadillac Sky and Bearfoot.
• Bluegrass gospel: letras cristiás e melodías adaptadas ás voces como elemento principal.