Bracteada

Coñécese como bracteada^[1] ou bracteata (do latín bractea: peza delgada de metal) un tipo de medalla ou obxecto decorativo e ritual, xeralmente de ouro, que se levaba como ornamento na Europa do Norte na Idade de Ferro xermánica, principalmente durante a época das invasións bárbaras (incluída a era de Vendel en Suecia).^[2]

O termo emprégase tamén en numismática para denominar un tipo de moedas de prata ou billón e, máis raramente, de cobre, cuñadas en Europa central na Idade Media, a partir do século XII, normalmente pfennig ou diñeiros.^[2][3][4][5]

En ambos os casos, as bracteadas amosan os seus deseños só por unha das súas faces, en tanto que pola outra aparecen os mesmos tipos mais co relevo en negativo.^[1][3][4]

1. ↑ ^{1,0 1,1} "Bracteado -da (Tm s f)". En Digalego. Dicionario de galego.
2. ↑ ^{2,0 2,1} "Bracteata Arquivado 20 de setembro de 2020 en Wayback Machine.". En Martinori, E. (1915). Páxina 45.
3. ↑ ^{3,0 3,1} "Moneda bracteada". En Alfaro Asins, C. et al. (2009). Páxina 125.
4. ↑ ^{4,0 4,1} "Bracteates". En Frey, A. R. (1916). Páxinas 31-32.
5. ↑ "Brakteaten". En Münzen Lexikon (Reppa.de)