Para outras páxinas con títulos homónimos véxase: Santiago de Compostela.
| |||||
| Tipo | casco vello  | ||||
|---|---|---|---|---|---|
| Localización | |||||
| División administrativa | Provincia da Coruña, España e Santiago de Compostela, España | ||||
| |||||
| Características | |||||
| Superficie | Patrimonio da Humanidade: 107,59 ha zona de protección: 216,88 ha | ||||
Patrimonio da Humanidade  | |||||
| Tipo | Patrimonio cultural → Europa-América do Norte | ||||
| Data | 1985 (9ª Sesión), Criterios de Patrimonio da Humanidade: (i), (ii) e (vi) | ||||
| Identificador | 347 | ||||
| Ben de interese cultural | |||||
_-Espa%C3%B1a-_Ciudad;_de_1901.jpg)
A cidade vella de Santiago de Compostela é unha zona urbana da capital galega caracterizada pola súa arquitectura antiga e monumental. Foi elixida como Patrimonio da Humanidade pola UNESCO en 1985, satisfacendo 3 dos criterios suficientes de selección:[1]
- I. Representar unha obra mestra do xenio creativo humano.
- II. Testemuñar un importante intercambio de valores humanos ao longo dun período de tempo ou dentro dunha área cultural do mundo, no desenvolvemento da arquitectura ou tecnoloxía, artes monumentais, urbanismo ou deseño paisaxístico.
- VI. Estar directa ou tanxiblemente asociado con eventos ou tradicións vivas, con ideas ou con crenzas, con traballos artísticos e literarios de destacada significación universal. (O comité considera que este criterio debe estar preferentemente acompañado doutros criterios).
O centro histórico da cidade medrou arredor da catedral a partir do mítico achado do sepulcro do Apóstolo Xacobe no ano 813, atraendo a peregrinación de millóns de persoas durante séculos nun dos fenómenos mais salientables da historia medieval. As edificacións que foron construídas na cidade antiga durante ás épocas románica, gótica e barroca, fixeron dela unha das zonas urbanas mais fermosas do mundo, converténdose nun lugar de culto cun grande esplendor artístico.