Clorofila a

Clorofila a
Nome IUPAC Clorofila a
Nome sistemático Magnesio [metil (3S,4S,21R)-14-etil-4,8,13,18-tetrametil-20-oxo-3-(3-oxo-3-{[(2E,7R,11R)-3,7,11,15-tetrametil-2-hexadecen-1-il]oxi}propil)-9-vinil-21-forbinecarboxilatato(2-)-κ2N,N']
Outros nomes α-Clorofila
Identificadores
Número CAS	479-61-8
PubChem	6433192
ChemSpider	16736115
UNII	YF5Q9EJC8Y
Número RTECS	FW6420000
Imaxes 3D Jmol	Image 1
SMILES CCC1=C(C2=NC1=CC3=C(C4=C([N-]3)C(=C5[C@H]([C@@H](C(=N5)C=C6C(=C(C(=C2)[N-]6)C=C)C)C)CCC(=O)OC/C=C(\C)/CCCC(C)CCCC(C)CCCC(C)C)[C@H](C4=O)C(=O)OC)C)C.[Mg+2]
InChI InChI=1S/C55H73N4O5.Mg/c1-13-39-35(8)42-28-44-37(10)41(24-25-48(60)64-27-26-34(7)23-17-22-33(6)21-16-20-32(5)19-15-18-31(3)4)52(58-44)50-51(55(62)63-12)54(61)49-38(11)45(59-53(49)50)30-47-40(14-2)36(9)43(57-47)29-46(39)56-42;/h13,26,28-33,37,41,51H,1,14-25,27H2,2-12H3,(H-,56,57,58,59,61);/q-1;+2/p-1/b34-26+;/t32-,33-,37+,41+,51-;/m1./s1 Key: ATNHDLDRLWWWCB-AENOIHSZSA-M InChI=1S/C55H73N4O5.Mg/c1-13-39-35(8)42-28-44-37(10)41(24-25-48(60)64-27-26-34(7)23-17-22-33(6)21-16-20-32(5)19-15-18-31(3)4)52(58-44)50-51(55(62)63-12)54(61)49-38(11)45(59-53(49)50)30-47-40(14-2)36(9)43(57-47)29-46(39)56-42;/h13,26,28-33,37,41,51H,1,14-25,27H2,2-12H3,(H-,56,57,58,59,61);/q-1;+2/p-1/b34-26+;/t32?,33?,37-,41-,51+;/m0./s1 Key: ATNHDLDRLWWWCB-WJQLOWBJSA-M
Propiedades
Fórmula molecular	C55H72MgN4O5
Masa molar	893,49 g mol−1
Aspecto	Verde
Olor	Inodora
Densidade	1,079 g/cm3[1]
Punto de fusión	1 523 °C; 2 773 °F; 1 796 K
Solubilidade en auga	Insoluble
Solubilidade	Moi soluble en etanol, éter Soluble en éter de petróleo,[2] acetona, benceno, cloroformo[1]
Absorbancia	Ver texto
Se non se indica outra cousa, os datos están tomados en condicións estándar de 25 °C e 100 kPa.

A clorofila a^[1][2] é un tipo de clorofila, que se utiliza na absorción de luz na fotosíntese oxixénica. É un pigmento fotosintético esencial na fotosíntese dos eucariotas, cianobacterias e proclorófitas. Absorbe enerxía da luz de lonxitudes de onda que van desde o violeta-azul ao alaranxado-vermello.^[3] Tamén reflicte a luz verde/amarela, e contribúe así á principal cor que mostran as plantas. Xoga un papel esencial como doante primario de electróns na cadea de transporte electrónico da fase luminosa da fotosíntese.^[4] A clorofila a tamén transfire enerxía de resonancia no complexo antena dos fotosistemas.^[5]

Estrutura da molécula de clorofila a, que mostra a súa longa cola hidrocarbonada.

1. ↑ ^{1,0 1,1 1,2} Anatolievich, Kiper Ruslan. "chlorophyll a". chemister.ru. Arquivado dende o orixinal o 29 de novembro de 2014. Consultado o 2014-08-23. 
2. ↑ ^{2,0 2,1} David R., Lide, ed. (2009). CRC Handbook of Chemistry and Physics (90th ed.). Boca Raton, Florida: CRC Press. ISBN 978-1-4200-9084-0. 
3. ↑ "PHOTOSYNTHESIS". Arquivado dende o orixinal o 28 de novembro de 2009. Consultado o 17 de marzo de 2016. 
4. ↑ Raven, Peter H.; Evert, Ray F.; Eichhorn, Susan E. (2005). "Photosynthesis, Light, and Life". Biology of Plants (7th ed.). W.H. Freeman. pp. 119–127. ISBN 0-7167-9811-5.  No centro de reacción dos fotosistemas están situadas as clorofilas a específicas P680 e P700, que perden electróns e os doan aos transportadores de electróns.
5. ↑ Papageorgiou,G, and Govindjee (2004). "Chlorophyll a Fluorescence, A Signature of Photosynthesis" 19. Springer: 14,48,86.