| Localización | |||
|---|---|---|---|
| Capital | Dreux  | ||
O condado de Dreux era unha xurisdición feudal de Francia, no antigo ducado de Normandía.
A principios do século X aparece en posesión de Landry, que morreu sen sucesión e a súa filla Adela levouno por ius uxoris ao conde Gautier de Vexin. Despois pasou por conquista a Ricardo I de Normandía (942-996), pero doouno á súa filla Matilde cando casou (1003-1004) con Odón II de Blois. En 1022 morreu Estevo I de Troyes, e herdouno o seu curmán Odón II de Blois (e Chartres e Reims) e o rei Roberto II de Francia confiscou a este último o condado de Dreux (ao que non tiña dereito, xa que non tiña fillos con Matilde de Normandía ou porque era unha filla ilexítima) e uniuno á coroa.
Lois VI de Francia doouno ao seu fillo Roberto en 1137, que fundou unha nova dinastía. Despois da morte de Simón de Thouars, volveu á coroa en 1377 por cesión da súa irmá Petronila de Thouars, vizcondesa de Thouars.
En 1382 o rei Carlos VI de Francia doouno a Margarida de Borbón e ao seu marido Arnaud-Amanieu de Albret. Volveu á coroa en 1556 .
En 1559 foi doado a Caterina de Mèdici e en 1579 foi elevado a ducado de honra e entregado ao duque Francisco de Alençon, que despois tamén foi duque de Anjou, e morreu en 1584. Ao ano seguinte, foi vendido á casa de Nemours coa que regresou á coroa baixo o rei Lois XIV.