Cor dos ollos

O iris do ollo dálle cor aos ollos.

A cor dos ollos é un carácter fenotípico polixénico, é dicir, no que interveñen varios xenes, e que está determinado por dous factores: a pigmentación do iris do ollo [1][2] e a dispersión da luz causada pola turbidez do medio no estroma do iris.[3]

Nos humanos, a pigmentación do iris varía do castaño claro ao castaño moi escuro case negro, dependendo de tres cousas: a concentración de melanina no epitelio pigmentario do iris (localizado na parte posterior do iris), o contido de melanina do estroma do iris (situado na parte anterior do iris), e a densidade celular do estroma.[4] O aspecto dos ollos azuis, verdes, e abelás débese á dispersión de Rayleigh da luz no estroma, un fenómeno similar ao que orixina que o ceo do noso planeta sexa azul. No ollo humano non hai pigmentos azuis nin verdes.[3][5] A cor dos ollos é un exemplo de cor estrutural (cor causada por interferencias en vez de por pigmentos) e varía dependendo das condicións luminosas, especialmente para os ollos claros.

Os ollos moi coloreados de moitas aves orixínanse pola presenza de diversos pigmentos, como pteridinas, purinas, e carotenoides.[6] Os seres humanos e outros animais presentan moitas variacións fenotípicas na cor dos ollos.[7] A xenética da cor dos ollos é complicada, e a cor está determinada por múltiples xenes (carácter polixénico). Algúns dos xenes para a cor dos ollos son: EYCL1 (un xene para a cor dos ollos verde/azul situado no cromosoma 19), EYCL2 (xene para a cor dos ollos castaña) e EYCL3 (xene para a cor dos ollos castaña/azul localizado no cromosoma 15). Antes pensábase que os ollos azuis eran un carácter recesivo simple, pero hoxe sabemos que iso é incorrecto. A xenética da cor dos ollos é tan complexa que case pode darse calquera combinación de cores pais-fillos.[8][9] O polimorfismo do xene OCA2, próximo á rexión regulatoria proximal 5′, explica a maioría das variacións na cor dos ollos humanos.[10]

  1. Wielgus AR, Sarna T (2005). "Melanin in human irides of different color and age of donors". Pigment Cell Res. 18 (6): 454–64. PMID 16280011. doi:10.1111/j.1600-0749.2005.00268.x. 
  2. Prota G, Hu DN, Vincensi MR, McCormick SA, Napolitano A (1998). "Characterization of melanins in human irides and cultured uveal melanocytes from eyes of different colors". Exp. Eye Res. 67 (3): 293–9. PMID 9778410. doi:10.1006/exer.1998.0518. 
  3. 3,0 3,1 Fox, Denis Llewellyn (1979). University of California Press, ed. Biochromy: Natural Coloration of Living Things. p. 9. ISBN 0-5200-3699-9. [1]
  4. Huiqiong Wang, Stephen Lin, Xiaopei Liu, Sing Bing Kang (2005). "Separating Reflections in Human Iris Images for Illumination Estimation". Tenth IEEE International Conference on Computer Vision 2: 1691–1698. ISBN 0-7695-2334-X. doi:10.1109/ICCV.2005.215. 
  5. Mason, Clyde W. (1924). "Blue Eyes". Journal of Physical Chemistry 28 (5): 498–501. doi:10.1021/j150239a007. 
  6. Oliphant LW (1987). "Pteridines and purines as major pigments of the avian iris". Pigment Cell Res. 1 (2): 129–31. PMID 3507666. doi:10.1111/j.1600-0749.1987.tb00401.x. 
  7. Morris, PJ. "Phenotypes and Genotypes for human eye colors." Athro Limited website. Consultado o 10 de maio de 2006.
  8. No Single Gene For Eye Color, Researchers Prove. Sciencedaily.com (2007-02-22). Consultado o 23 de decembro de 2011.
  9. October 19, 2011 (2003-10-29). "Eye color definition – Medical Dictionary definitions of popular medical terms easily defined on MedTerms". Medterms.com. Arquivado dende o orixinal o 05 de xuño de 2011. Consultado o 2011-10-19. 
  10. Duffy, David L.; Montgomery, Grant W.; Chen, Wei; Zhao, Zhen Zhen; Le, Lien; James, Michael R.; Hayward, Nicholas K.; Martin, Nicholas G.; Sturm, Richard A. (2007). "A three-single-nucleotide polymorphism haplotype in intron 1 of OCA2 explains most human eye-color variation". Am. J. Hum. Genet. 80 (2): 241–52. PMC 1785344. PMID 17236130. doi:10.1086/510885. 

From Wikipedia, the free encyclopedia · View on Wikipedia

Developed by Tubidy