Cream

Este artigo ou apartado contén afirmacións non neutrais e/ou texto que promociona o tema tratado de forma subxectiva sen achegar información neutral e verificable. Por favor, axude mellorando este artigo.

Este artigo precisa de máis fontes ou referencias que aparezan nunha publicación acreditada que poidan verificar o seu contido, como libros ou outras publicacións especializadas no tema. Por favor, axude mellorando este artigo. (Desde outubro de 2019.)

A introdución deste artigo precisa dunha ampliación, redución, carece de contexto ou non fornece un resumo axeitado do artigo segundo indica o libro de estilo da Galipedia. Pode axudar a mellorar este artigo e outros en condicións semellantes.

Cream
Orixe	Londres, Inglaterra
Período	1966 - 1968
Xénero(s)	blues-rock, rock psicodélico, hard rock, acid rock, acid blues
Selo(s) discográfico(s)	Polydor, Atco
Membros	Jack Bruce Eric Clapton Ginger Baker
Na rede
http://www.cream2005.com

Cream foi un supergrupo británico dos anos 60 que contaba na súa formación co guitarrista Eric Clapton, o baixista Jack Bruce e o batería Ginger Baker. Considerado un dos primeiros supergrupos de rock, o seu son estaba caracterizado por ser unha mestura entre blues e psicodelia. Cream combinaba a guitarra blues de Clapton coa voz e a intensidade das liñas de baixo de Bruce e a batería con influencias do jazz de Baker.

No verán do ano 1966, os nomeados coma os mellores guitarristas (Eric Clapton), baixistas (Jack Bruce) e baterías (Ginger Baker) da Gran Bretaña decidiron unirse e formar o primeiro supergrupo da historia do rock, xa se coñecían porque estiveran tocando xuntos nun grupo de Blues. Coma eran os mellores o grupo non podía chamarse doutra maneira, The Cream (A Crema), un dos máis grandes talentos do show-business a nivel mundial será o seu representante Robert Stigwood, o experimento durou dous anos e seis meses nos cales Cream foi a banda de Rock e Blues máis grande do seu momento, creando grandes éxitos en vendas ou creando escola e adiantándose polo menos tres anos ás tendencias musicais que virían a finais dos anos sesenta.

O seu primeiro sinxelo editouse en outubro de 1966 e foi "Wrapping Paper", que foi a carta de presentación do grupo e do son Cream, seguiralle "I Feel Free", co que consolidaron o seu contundente son. Tras traballar duramente conseguiron crear máis temas cos que editaron o primeiro álbum do grupo, Fresh Cream, que os catapulta coma o grupo punteiro e máis innovador do momento, a este LP seguiranlle dous sinxelos, xa considerados históricos, e que no seu día foron grandes éxitos, "Sunshine of your love", un tema con moita forza, e "Strange Brew", unha estraña beberaxe na que cada membro do grupo achega unha substancia distinta pero que ó unirse produce unha exitosa amálgama.

Neste período de inspiración creativa nace o seu segundo álbum Disraeli gears nos últimos meses de 1967, este disco dará que pensar ós músicos desa época que verán nel as pautas que terán que seguir no futuro. Disraeli gears foi elixido Lp do ano 68 e os medios de comunicación desfaranse en eloxios sobre este traballo dos Cream. Ó longo de 1968 os Cream realizan unha xira moi exitosa que conclúe coa gravación, metade en directo no Filmore e a outra metade en estudio, do álbum Wheels of fire, este Lp é considerado coma o cumio do son do grupo, denso, pleno e profundo son os cualificativos cos que se pode describir o seu son. Con todo, a vida do grupo esgotouse moi pronto.

A inquietude de Clapton e Bruce pola busca de sons novos failles buscar novas bandas para desenvolver a súa música por separado (ademais por aquela época Clapton non vía con bos ollos o Rock tan comercial e masivo), Baker chegou a dicir que o grupo convertérase nunha máquina de facer cartos, así que cando o grupo estaba no máis alto decidiron dar o seu concerto de despedida o 26 de novembro de 1968 no Royal Albert Hall de Londres. Foi filmado e fíxose unha película e un disco, o seu último Lp chamouse Goodbye, incluía o tema The Badge de Clapton, o cal foi o seu último éxito.