Departamentos e territorios de ultramar de Francia

Gustavia en Saint-Barthélemy
Unha rúa de Saint-Pierre, capital de San Pedro e Miquelón
Autoestrada Route des Tamarins preto de Saint-Paul, Réunion
Foguete Ariane 4 no Centro Espacial da Güiana en Kourou, Güiana Francesa
Pingüino Rei nas Illas Crozet
Les Anses-d'Arlet na Martinica
Volcán de Piton de la Fournaise en Réunion
Baía de Les Saintes en Guadalupe
A illa de Huahine e a súa lagoa, na Polinesia Francesa
Glaciar Cook nas Illas Kerguelen

Os Departamentos e territorios de ultramar de Francia (francés: departamentos et territoires d'outre-mer, coloquialmente coñecidos como o DOM-TOM [ dɔmtɔm ][1]) son todos os territorios franceses administrados fóra do continente europeo. Estes territorios teñen diferentes status legais e diferentes niveis de autonomía, aínda que todos (excepto os que non teñen habitantes permanentes) teñen representación no Parlamento de Francia, e en consecuencia o dereito a votar nas eleccións ao Parlamento Europeo. Os departamentos e territorios franceses inclúen territorios insulares nos océanos Atlántico, Pacífico e Índico, Güiana Francesa no continente suramericano e varias illas periantárticas, así como unha reclamación na Antártida.

2.691.000 persoas vivían nos departamentos e territorios franceses en xaneiro de 2013.[2] Cunha superficie combinada de 119.394 km²[3] e unha zona económica exclusiva (ZEE) de 9.821.231 km²,[4] os departamentos e territorios franceses (excluíndo Terra Adelia na Antártida, onde se suspendeu a soberanía desde a firma do Tratado Antártico en 1959) representan o 17´8% do territorio terrestre e o 96,7% da zona económica exclusiva da República Francesa.

Desde o punto de vista xurídico e administrativo, os departamentos son moi diferentes dos territorios. A Constitución francesa establece que, en xeral, as leis xerais francesas e regulamentos (Código Civil de Francia, código penal, dereito administrativo, leis sociais, leis fiscais etc.) aplícanse aos departamentos franceses da mesma maneira que na Francia continental, pero pódense adaptar segundo sexa necesario para satisfacer as necesidades particulares dos departamentos. Nos territorios franceses, polo contrario, as leis non poden ser adaptadas. Nos chamados "estatutos de autonomía" de Francia, os departamentos están facultados para tomar as súas propias leis, excepto en certas áreas (como a defensa, as relacións internacionais, o comercio, a moeda, e o dereito xudicial e administrativo), onde os territorios están obrigados polas leis promulgadas polo goberno francés e por aqueles que Francia nomea para supervisar os territorios.

Cada territorio francés habitado, metropolitano ou no estranxeiro, está representado tanto na Asemblea Nacional de Francia e Senado de Francia (que en conxunto constitúen o parlamento francés). Os departamentos e territorios de ultramar réxense por asembleas locais electas e polo Parlamento francés e Goberno francés (onde un membro do gabinete, o Ministro de Ultramar, é o encargado das cuestións relacionadas cos departamentos e territorios de ultramar).

  1. About.com, Definition of les DOM-TOM Arquivado 06 de setembro de 2015 en Wayback Machine.
  2. See Demographics section.
  3. Land area of the 4 old overseas departments ([1]), Mayotte and the overseas collectivities ([2]), New Caledonia ([3] Arquivado 25 de decembro de 2018 en Wayback Machine.), St Martin ([4]), St Baths ([5]), the French Southern and Antarctic Lands ([6] Arquivado 02 de febreiro de 2014 en Wayback Machine.), and Clipperton ([7]).
  4. The Pew Charitable Trusts. "SEA AROUND US PROJECT: Exclusive Economic Zones (EEZ)". Arquivado dende o orixinal o 22 de marzo de 2011. Consultado o January 31, 2014. 

From Wikipedia, the free encyclopedia · View on Wikipedia

Developed by Tubidy