Dereito civil

Este artigo precisa de máis fontes ou referencias que aparezan nunha publicación acreditada que poidan verificar o seu contido, como libros ou outras publicacións especializadas no tema. Por favor, axude mellorando este artigo. (Desde novembro de 2011.)

O Dereito civil é unha rama do Dereito que pode definirse, seguindo a Hernández Gil, como Dereito privado xeral, que ten por obxecto a regulación da persoa na súa estrutura orgánica, nos dereitos que lle corresponde, como tal, e das relacións derivadas da súa integración na familia e de ser suxeito dun patrimonio dentro da comunidade.

O Dereito civil trata sobre as relacións xurídicas entre particulares, e abrangue, máis concretamente: o Dereito de Familia, o Dereito de Sucesións, e o Dereito patrimonial. No Dereito civil residéncianse as cuestións relativas ao estado civil das persoas, maior ou menor idade e a incapacitación, o matrimonio, o seu réxime económico e a súa disolución, todo o relativo á herdanza e á sucesión por causa de morte; todo o relativo ao patrimonio (dereitos reais, posesión e propiedade, servidumes, usufrutos, hipotecas etc.) as obrigas extracontractuais e os contratos privados coma compravenda, alugueiro, permuta, empréstito, depósito, doazón... (exclúense os contratos mercantís, os contratos de traballo e os contratos públicos ou administrativos que son estudados por outras ramas do dereito).

En España séguese a tradición herdada do Código Civil francés de Napoleón, recollida basicamente no Código civil español de 1889 aínda vixente. A tradición francesa é, á súa vez, herdada do dereito romano. Este sistema contraponse aos sistemas de dereito baseados na tradición xermánica ou na tradición anglosaxoa.