A desinfección é un proceso físico ou químico que mata ou inactiva axentes patóxenos de bacterias, virus e protozoos evitando a proliferación de microorganismos patóxenos na fase vexetativa que se atopan nos organismos vivos. Os desinfectantes son substancias que se aplican aos obxectos para destruír os microorganismos que alí habitan.[1] A desinfección non ten necesariamente que matar todos os microorganismos, especialmente as esporas bacterianas non resistentes; é menos eficaz que a esterilización microbiolóxica, que mata todas as formas de vida. Os desinfectantes son diferentes doutros axentes antimicrobianos, como os antibióticos, que destrúen os microorganismos dentro do corpo, e os antisépticos, que destrúen os microorganismos nos tecidos biolóxicos. Os desinfectantes son un tipo de biocida que trata de eliminar especificamente os microorganismos. Os desinfectantes, lonxe de eliminar completamente a presenza de microbios, reducen os organismos nocivos a un nivel que non afecta negativamente á saúde nin á calidade dos produtos perecedoiros. Os sanitizantes[2] son substancias que ao mesmo tempo limpan e desinfectan.[3] As endósporas bacterianas son na súa maioría resistentes aos desinfectantes, pero algúns virus e bacterias teñen certa tolerancia. Os desinfectantes úsanse con frecuencia en hospitais, cirurxía dental, cociña e baños para matar organismos infecciosos.
Un desinfectante ideal debe ofrecer unha esterilización microbiolóxica completa e total, sen prexudicar outras formas de vida, ser barato e non corrosivo. Porén, non existe tal desinfectante ideal. Moitos desinfectantes son perigosos na natureza para os humanos e os animais. Nalgúns casos, as bacterias poden crear resistencia ao produto que se aplica para matalas (véxase tamén resistencia a antibióticos).