Diagonal

En xeometría, unha diagonal é un segmento de liña que une dous vértices dun polígono ou poliedro, cando eses vértices non están na mesma aresta . Informalmente, calquera liña inclinada chámase diagonal. A palabra diagonal deriva do grego antigo διαγώνιος diagonios,^[1] "de ángulo en ángulo" (de διά- dia-, "a través", "a través" e γωνία gonia, "ángulo", relacionado con gony "xeonllo"); foi usado tanto por Estrabón^[2] como por Euclides^[3] para referirse a unha liña que une dous vértices dun rombo ou cuboide,^[4] e máis tarde adoptouse en latín como diagonus ("liña inclinada").

En álxebra matricial, a diagonal dunha matriz cadrada está formada polas entradas da liña dende a esquina superior esquerda ata a esquina inferior dereita.

1. ↑ Online Etymology Dictionary
2. ↑ Strabo, Geography 2.1.36–37
3. ↑ Euclid, Elements book 11, proposition 28
4. ↑ Euclid, Elements book 11, proposition 38