Dodona

Dodona

(grc) Δωδώνη
Tipo	xacemento arqueolóxico
Localización
División administrativa	Dodoni Municipality, Grecia (en)
Localización	Epiro
39°32′47″N 20°47′16″L / 39.54639, 20.78778
Características
Sitio arqueolóxico catalogado de Grecia
Historia
Data de disolución, retirada ou demolición	391 (Gregoriano)
Período de tempo	antigüidade clásica

Dodona (dórico: Δωδώνᾱ, Dōdṓnā, xónico e ático: Δωδώνη,^[1] Dōdṓnē) en epiro no noroeste de Grecia, era un oráculo dedicado a unha Deusa Nai identificada noutros lugares con Rea ou Gaia, pero coñecida en Dodona como Dione, que foi substituída parcialmente en tempos históricos polo deus olímpico Zeus.

O santuario de Dodona é considerado o oráculo helénico máis antigo, datando posiblemente do segundo milenio a.C. segundo Heródoto. Localizado nunha rexión illada das principais polis gregas, era considerado como o segundo oráculo en termos de prestixio, só detrás do de Delfos. Os sacerdotes e sacerdotisas interpretaban no bosque sagrado o son das follas de carballo para determinar cales eran as accións correctas que se debían levar a cabo. Aristóteles considerou a rexión arredor de Dodona como o lugar onde xurdiron os helenos.^[2] O oráculo estivo primeiro baixo o control dos tesprotos, e despois pasou a mans dos molosos.^[3] Foi un importante santuario relixioso ata a expansión do Cristianismo durante a fin da era romana.

Aristóteles considerou que a rexión arredor de Dodona formou parte da Hellas e da rexión onde se orixinaron os helenos.^[4] O oráculo estivo baixo o control dos Tesprotos antes de pasar a mans dos Molosos.^[5] Permaneceu como un importante santuario relixioso ata o nacemento do cristianismo durante a Época romana tardía.

1. ↑ Liddell & Scott 1996, "Dodone"
2. ↑ Hammond 1986, p. 77; Aristotle. Meteorologica. 1.14 Arquivado 29 de xuño de 2011 en Wayback Machine..
3. ↑ Potter 1751, Chapter VIII, "Of the Oracles of Jupiter", p. 265.
4. ↑ Hammond 1986, p. 77; Aristotle. Meteorologica. 1.14 Arquivado 29 de xuño de 2011 en Wayback Machine..
5. ↑ Potter 1751, Chapter VIII, "Of the Oracles of Jupiter", p. 265.