Escudo de Venezuela | |
---|---|
Versións | |
1954-2006 | |
Detalles | |
Armiger | Venezuela |
Adoptado | 20 de abril de 1836 12 de marzo de 2006 (versión actual) |
Crista | Cornucopia |
O escudo de armas de Venezuela é un dos símbolos nacionais do país, xunto coa bandeira e o himno,[1] e foi aprobado por primeira vez polo Congreso o 18 de abril de 1836, con pequenas modificacións a través da historia ata a versión actual. O escudo de armas foi estabelecido polo presidente Marcos Pérez Jiménez de acordo coa lei do 17 de febreiro de 1954, que estabelecía tamén a bandeira e o escudo. O 12 de marzo de 2006 o goberno do presidente Hugo Chávez, por medio da Asemblea Nacional Venezolana, reformou parcialmente a Lei da Bandeira, o Escudo e o Himno Nacinoais, publicada no número 38.394 da Gaceta Oficial.
O heraldista Fabio Cassani Pironti, encargado pola Asemblea Nacional, asumiu a reforma do escudo de armas nacional.[2]
Leva as cores da bandeira nacional nos tres cuarteis nos que se divide: o primeiro, de goles, contén un feixe de trigo de ouro como símbolo da unión e da riquesa da Nación; ten tantas espigas como estados hai na República. No segundo cuartel, de ouro, como emblema do triunfo nas guerras, hai un conxunto de armas (unha espada, un sabre e tres lanzas; ultimamente engadiuse un machete, un arco e unha frecha) e dúas bandeiras nacionais entrelazadas por unha coroa de loureiro. No terceiro cuartel, de azur, hai un cabalo indómito en prata, emblema da independencia e da liberdade; no escudo actual o cabalo galopa cara á esquerda e mira cara a adiante, a diferenza do escudo precedente, no que galopaba cara á dereita e tiña a testa mirando cara a atrás.
Enriba do escudo hai dúas cornucopias ou cornos da abundancia atravesadas, que evocan a súa riqueza. Franqueando o escudo, unha póla de loureiro e unha palma, ligadas cunha cinta que representa a bandeira tricolor venezolana, enriba da franxa azul central aparecen as seguintes inscricións en letras maiúscules douradas: