Espectador

O espectador ou audiencia é quen aprecia unha obra ou asiste a un espectáculo. Por definición é o suxeito que o autor dunha obra constrúe para que a aprecie. O papel do espectador está predefinido segundo a vontade do autor, con todo o suxeito que na realidade percibe a obra pode non axustarse ao que o autor da obra esperaba.

No teatro en particular, o espectador reviste unha importancia fundamental non só como destinatario da representación senón tamén pola comunicación privilexiada que se establece entre el e o actor en escena.

Nun espectáculo en vivo, a condición óptima para o éxito do mesmo é a empatía entre o que actúa e o que mira, facendo que a persoa do público participe na narración.

Segundo Peter Brook, o espectador é unha do tres cordas que o actor debe sempre manter equilibradas. Inclinarse a favor do espectador fai preponderante o aspecto de exhibición da representación teatral mentres unha escasa atención ao destinatario da representación pode chegar a facela débil e privada de sentido, se non na elaboración privada de quen o executa.

O teatro do século XX modificou profundamente a concepción clásica do espectador. Visto no pasado como un elemento pasivo, importante só porque era necesario para unha representación (da que constitúe o destinatario), varios directores e autores subliñaron en cambio a importancia do mesmo como elemento activo.