Espeleotema

Columna de acreción na cova de Biserujka, illa de Krk, Croacia.

Espeleotema, en xeoloxía, é a denominación formal para o que comunmente se coñece como "formacións das cavidades". A palabra está formada polos termos gregos σπήλαιον spélaion "caverna", "gruta" (da que derivan tamén espeleoloxía e espeleólogo) e θέμα thema "depósito", "sedimento".[1], é dicir, "depósito nas cavidades", que se refire xeralmente a depósitos minerais secundarios, formados en covas, grutas ou cavernas, xeralmente en terreos cársticos, tras a xénese destas e nos cales as augas de infiltración que gotexan e escorren teñen un papel fundamental.

Pero atendendo ao uso estendido da palabra en alusión ás "formacións das cavidades", encontramos que existen non só espeleotemas secundarios, senón tamén primarios, dependendo do tipo de cova en que se encontren.[2]

  1. Nordhoff, Piet (2009): Speleothems, U-series dating and growth frequency analysis. Universidade de Göttingen [1] Arquivado 03 de febreiro de 2015 en Wayback Machine. (en inglés) Consultada o 06/09/2012.
  2. Hill, Carol A. e Paolo Forti (2007): "Cave mineralogy and the NSS: past, present, future". Journal of Cave and Karst Studies. [2] (en inglés) Consultada o 06/09/2012.

From Wikipedia, the free encyclopedia · View on Wikipedia

Developed by razib.in