O esterco,[1] cuito[2] ou argueiro[3] é o resultado da mestura dos excrementos dos animais domésticos e mais da cama de palla ou molime que estra a corte. Utilízase para fertilizar os cultivos, sobre todo nos cultivos tradicionais e na agricultura ecolóxica.
O valor do esterco débese á achega de materia orgánica para recupera-los nutrientes da terra extraídos polos cultivos.
Na agricultura emprégase principalmente o esterco procedente das cortes de gando vacún, pero tamén o de cabalo ou outras bestas, de ovella, de galiña etc. O esterco de porco proveniente de granxas ten consistencia líquida e denomínase zurro. En tempos, mesmo os excrementos humanos aproveitábanse para formar esterco:
Cos fertilizantes sintéticos, o esterco deixou de empregarse bastante na agricultura intensiva, manténdose o seu uso nas leiras pequenas. A agricultura ecolóxica recuperouno porque ese enriquecemento da terra se fai sen o uso de produtos químicos. O esterco, e igualmente a compostaxe, é a base do chamado humus na agricultura ecolóxica.
Chámase esterqueira o lugar onde se deposita o esterco ata o momento de botalo nas terras; e estercadura a acción e efecto de estercar.