Back Papilionoideae Afrikaans فولاوات Arabic فولاوات ARZ Faboideae AST Fabòidies Catalan پوپوولەیەکان CKB Motýlokvěté Czech Schmetterlingsblütler German Ψυχανθή Greek Faboideae English
| Faboideae | |||||||||||||
|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|
 Vicia lathyroides | |||||||||||||
| Clasificación científica | |||||||||||||
| |||||||||||||
| Tribus | |||||||||||||
|
véxase no texto | |||||||||||||
| Sinonimia | |||||||||||||
Faboideae é unha das tres subfamilias nas que se divide a familia das leguminosas ou Fabáceas (Fabaceae). O nome alternativo para a subfamilia é Papilionoideae. É a división máis grande da familia, e esténdese por todos os continentes agás as rexións árticas. Comporta 476 xéneros e 13.900 especies. Os xéneros con maior número de especies son Astragalus (2400 a 3270), Indigofera (700), Crotalaria (700), Mirbelia sensu lato (450), Tephrosia (350), Desmodium (300), Aspalathus (300), Oxytropis (300), Adesmia (240), Trifolium (240), Rhynchosia (230), Lupinus (200), Aeschynomene (160), Hedysarum (160), Lathyrus (160), Vicia (160), Dalea (150), Eriosema (150), Lotononis (150), Millettia (150), Vigna (150), Swartzia (140), Daviesia (135), Lonchocarpus (135), Machaerium (130), Onobrychis (130), Ormosia (130), Lotus (inc. Coronilla, 125), Lonchocarpus (120), Erythrina (110), Gastrolobium (110), Mucuna (105) e Pultenaea (100). As especies leñosas son preferibelmente termófilas, moitas herbáceas son de rexións temperadas e frías, porén están tamén representadas nos trópicos. Comporta moitas plantas útiles e moi coñecidas, como ervello, garavanzo, feixón, chícharo de olor, trevos, faballón, alforfa, soia, entre outras.[2][3] Ademais pertencen a esta subfamilia plantas bravas moi comúns dos montes galegos, coma os toxos, as xestas, a carqueixa, ornamentais rubideiras como a glicinia chinesa, ou incluso árbores como a falsa acacia.
As plantas desta subfamilia recoñécense das demais subfamilias de leguminosas por mor das súas flores, que posúen catro pétalos envoltos entre si, creando un tubo por cuxo extremo sobresaen os seus longos estames. O quinto pétalo está estendido coma unha vela e denomínase estandarte, velame ou vexilo.
- ↑ L. Watson L. & Dallwitz M.J., The families of flowering plants, Leguminosae; Version: 11th May 2015
- ↑ Burkart, A. Leguminosas. En: Dimitri, M. 1987. Enciclopedia Argentina de Agricultura y Jardinería. Tomo I. Descripción de plantas cultivadas. Editorial ACME S.A.C.I., Buenos Aires. páx.: 467-538.
- ↑ Lewis, G., B. Schrire, B. MacKinder, and M. Lock (eds). 2005. Legumes of the world. Royal Botanical Gardens, Kew, UK.