George Harrison, MBE nado o 25 de febreiro de 1943 en Liverpool (Reino Unido) e finado o 29 de novembro de 2001 nos Ánxeles (Estados Unidos) foi un músico, compositor, cantante, produtor musical e produtor cinematográfico británico, e o integrante máis novo da lendaria banda The Beatles.
Fillo dunha familia de clase media de Liverpool, foi un amigo da infancia de Paul McCartney, quen o propuxo a principios de 1958 a John Lennon, para que integrase a súa formación, The Quarrymen. Os tres, formarían o grupo central que se convertería en The Beatles en 1960, e despois coa chegada de Ringo Starr en 1963 nun dos eventos máis importantes na historia da música popular do século XX.
A influencia de Harrison na música dos Beatles foi crecendo cos anos. Foi ante todo o guitarrista líder, e un dos tres vocalistas dun grupo que se mantivo firme pola calidade das súas harmonías vocais. Foi a partir de 1965 cando el introduciu a espiritualidade, a música e os instrumentos da India no universo da musical dos Fab Four.[1] Para rematar, compuxo algunhas das súas cancións máis fermosas dos últimos anos, como While My Guitar Gently Weeps, Something e Here Comes the Sun. Tamén é un dos pioneiros no uso de sintetizador no rock. A medida que o seu talento como compositor aumenta, di que a súa frustración de permanecer na sombra do tándem Lennon / McCartney crece. Isto faino participar nas disensións que levaron á separación dos Beatles en 1970.
Tras a disolución do grupo en 1970 Harrison gozou dun grande éxito artístico e comercial no inicio da súa carreira en solitario, co seu álbum triplo All Things Must Pass e a canción My Sweet Lord. En 1971 organizou o Concerto para Bangladesh, que foi o primeiro concerto benéfico na historia do rock. Así mesmo, desenvolveu unha carreira de produtor cinematográfico, creando en 1978, xunto a Denis O'Brien, a compañía Handmade Films para producir nun principio o filme Monty Python's Life of Brian (no que fai unha breve aparición), dos Monty Python, aínda que máis tarde deu cabida, como actores, a xente do talle de Madonna (Shanghai Surprise). Antes de crear con Roy Orbison, Tom Petty, Jeff Lynne e Bob Dylan ( el ocultouse tras os pseudónimos de Nelson Wilbury e Spike Wilbury.) en 1988 o supergrupo Traveling Wilburys, sofre os primeiros altibaixos na súa carreira en solitario. Esta formación produciu dous álbums.
Casou dúas veces: primeiro casou con Pattie Boyd de 1966 a 1977, despois en 1978 casou con Olivia Harrison, con quen tivo un fillo, Dhani. As súas aparicións son pouco frecuentes na década de 1990, durante a que participou no proxecto Anthology dos Beatles e traballou ocasionalmente nun álbum hipotético (Brainwashed), que finalmente foi terminado e publicado logo da súa morte. En 1997 diagnosticóuselle un cancro de pulmón, logo dun intento de asasinato que sufriu en 1999 e debilitado polo cáncer morre o 29 de novembro de 2001.
En 2003 a revista Rolling Stone puxo a George Harrison no posto número 11 na lista dos 100 guitarristas máis grandes de todos os tempos.[2] Máis de dez anos logo da súa morte, segue sendo considerado polo público como un dos máis grandes artistas do seu tempo.