L-Glutamina | |
---|---|
Glutamina | |
Outros nomes L-Glutamina | |
Identificadores | |
Abreviaturas | Gln, Q |
Número CAS | 56-85-9 |
PubChem | 738 |
ChemSpider | 718 |
UNII | 0RH81L854J |
Número CE | 200-292-1 |
KEGG | C00303 |
ChEBI | CHEBI:28300 |
ChEMBL | CHEMBL930 |
Ligando IUPHAR | 723 |
Código ATC | A16 |
Imaxes 3D Jmol | Image 1 |
| |
| |
Propiedades[1] | |
Fórmula molecular | C5H10N2O3 |
Masa molar | 146,14 g mol−1 |
Punto de fusión | descomponse arredor de 185 °C |
Solubilidade en auga | soluble |
Rotación quiral [α]D | +6,5º (H2O, c = 2) |
Se non se indica outra cousa, os datos están tomados en condicións estándar de 25 °C e 100 kPa. |
A glutamina (abreviadamente Gln ou Q) é un α-aminoácido que forma parte das proteínas (aminoácido proteinoxénico). A súa cadea lateral -CH2-CH2-CO-NH2 é unha amida formada ao substituír o grupo hidroxilo da cadea lateral do ácido glutámico por un grupo amino. Por tanto, pode considerarse como a amida do ácido glutámico cun grupo carboxiamida. O grupo amino é polar, polo que se considera un aminoácido polar neutro a pH celular. Nas proteínas aparece o isómero L.
Non se considera un aminoácido esencial, pero pode chegar a ser condicionalmente esencial en certas situacións, como adestramento atlético intenso ou trastornos gastrointestinais. Está codificado polos codóns do código xenético CAA e CAG. No sangue humano a glutamina é o aminoácido máis abundante, cunha concentración de arredor 500-900 µmol/L.[2]
Na súa degradación oxidativa a glutamina orixina alfa-cetoglutarato, que pode entrar na gliconeoxénese, polo que é un aminoácido glicoxénico.