Hunos

O Imperio Huno estendíase das estepas da Asia Central até a actual Alemaña, e do mar Negro até o mar Báltico.

Os hunos (latín vulgar: huni; tamén como chuni; grego medieval: Oúnnoi / Οὕννοι) eran unha confederación de pobos formada a partir dun feixe de tribos de diferentes orixes que, na súa maior parte, proviñan das estepas de Asia Central e na que foron incluíndo a outros pobos conquistados ou asimilados do leste de Europa, segundo se producía o seu avance cara a occidente.

Eran nómades (non tiñan vivenda fixa e vivían percorrendo campos e bosques) e eran excelentes criadores de cabalos. Como non construían casas, vivían nos seus carros e tamén en barracas que armaban nos camiños que percorrían. A principal fonte de renda dos hunos era a práctica do saqueo dos pobos dominados. Cando chegaban a unha rexión, espallaban o medo, pois eran extremadamente violentos e crueis cos inimigos. O principal líder deste pobo foi Atila, o líder huno responsábel de diversas conquistas, guerras e batallas.

Desde que foron criados os primeiros cabalos fortes dabondo para seren montados, a historia da Asia e da Europa foi interrompida, periodicamente, por conquistadores bárbaros, cabalgando pola planicie e criando imperios.


From Wikipedia, the free encyclopedia · View on Wikipedia

Developed by Tubidy