Inulina | |
---|---|
![]() | |
Identificadores | |
Número CAS | 9005-80-5 |
PubChem | 24763 |
UNII | JOS53KRJ01 |
DrugBank | DB00638 |
ChEMBL | CHEMBL1201646 |
Código ATC | V04 |
Propiedades | |
Fórmula molecular | C6nH10n+2O5n+1 |
Masa molecular | Polímero; depende de n |
Perigosidade | |
NFPA 704 | |
Se non se indica outra cousa, os datos están tomados en condicións estándar de 25 °C e 100 kPa. |
A inulina é o termo co que se designa unha familia de polisacáridos, constituídos por cadeas de frutosa, polo que se considera un frutano. As inulinas encóntranse xeralmente nas raíces, tubérculos e rizomas de certas plantas anxiospermas (bardán, chicoria, mexacán etc.) como substancia de reserva. Forma parte da fibra alimentaria.[1] O seu nome procede da primeira planta da que se illou en 1804, a Inula helenium.
A dieta occidental achega de 1 a 10 g diarios de inulina. A dixestión da inulina libera frutosa, pero en pequena proporción, xa que o organismo humano carece de encimas específicos para hidrolizala. Ademais, a inulina é útil para avaliar a función do glomérulo renal, xa que se excreta sen ser reabsorbida nos túbulos renais.