La maja desnuda | |
---|---|
![]() | |
Artista | Francisco José de Goya y Lucientes |
Data | 1790 - 1800 |
Técnica | óleo sobre lenzo |
Dimensións | 97 cm × 190 cm |
Localización | Museo do Prado (Madrid) |
La maja desnuda (literalmente en galego: A bela núa) é unha das máis célebres obras de Francisco José de Goya y Lucientes. O lenzo é unha obra de encarga pintada antes de 1800, no período entre 1790 e 1800, data da primeira referencia documentada da obra [1]. Posteriormente formou parella con La maja vestida, datada entre 1802 e 1805 [2], probablemente por requirimento de Manuel Godoy, xa que consta que formaron parte dun gabinete da súa casa.
En ámbalas dúas pinturas, retrátase de corpo enteiro a unha mesma muller recostada placidamente nun leito e ollando directamente cara ao observador. Non se trata dun nu mitolóxico, senón dunha muller real, contemporánea a Goya, e incluso na súa época foi coñecida coma A Xitana. A primacía temporal de La maja desnuda indica que, no momento de ser pintado, o cadro non estaba pensado para formar parella con ningunha outra obra.
Especulouse coa posibilidade de que a retratada fora a Duquesa de Alba, pois á súa morte tódolos seus cadros pasaron a ser propiedade de Godoy, a quen se sabe que pertenceron as dúas “majas”, de forma semellante ao acontecido coa Venus do espello de Velázquez. Porén, non existen probas definitivas de que esa face pertenza á duquesa nin de que a obra non puidera chegar a Godoy por outros camiños, incluso, polo dun encargo directo a Goya.