Lei Paccionada Navarra

A Lei Paccionada ou Lei de Modificación de Foros da Provincia de Navarra é á norma legal aprobada polas Cortes Xerais de España o 16 de agosto de 1841, durante a rexencia de Baldomero Espartero. Mediante a devandita norma estendeuse a Navarra a organización política e xudicial vixente no resto de España, deixando só un sistema de autonomía económico-administrativa para a provincia exercido pola Deputación Foral de Navarra.

A denominación de "paccionada" alude ao feito de que a súa elaboración fíxose de acordo ao procedemento derivado do compromiso ofrecido no chamado Convenio de Bergara polo xeneral Baldomero Espartero á finalización da Primeira Guerra Carlista. Este compromiso concretouse na Lei de Confirmación de Foros de 1839, que establecía que tan pronto como a situación o permitise introduciríanse as modificacións que na lexislación privativa de Navarra requiría o estado constitucional, oíndo antes ás autoridades navarras.

A Lei Paccionada foi o sustento do réxime económico-administrativo especial do que veu gozando Navarra desde 1841, permanecendo na actualidade formalmente vixente sendo un dereito histórico recoñecido polo Amelloramento do Foro, texto este que na súa disposición final afirma a súa vixencia salvo no que se opoña ao establecido polo propio Amelloramento.^[1]

1. ↑ "Sinopsis del estatuto de Navarra". Consultado o 29 de decembro de 2013.