Lingua rusa

Ruso
русский / russkij
Falado en: Rusia, países da antiga Unión Soviética e Israel
Rexións: Europa, Asia
Total de falantes: 145 millóns (1a lingua) e máis outros 110 millóns como segunda lingua
Posición: 8
Familia: Indoeuropea
 Balto-eslava
  Eslava
   Eslavo oriental
    Ruso
Status oficial
Lingua oficial de: Rusia, Belarús, Casaquistán, Quirguisia, ONU, Ucraína (en Crimea)
Regulado por: Academia de Ciencias Rusa
Códigos de lingua
ISO 639-1: ru
ISO 639-2: rus
SIL: RUS
Mapa
Status

O ruso está clasificado como "en estado seguro" polo Libro Vermello das Linguas Ameazadas da UNESCO[1]

A lingua rusa ou ruso[2] (antigamente coñecido como gran ruso, para diferenciala do ucraíno ou "pequeno ruso") (ruso: русский язык , romanizado: russkij jazyk ) ruso: [ˈruskʲɪj jɪˈzɨk] é unha lingua eslava oriental que se fala principalmente en Rusia. É a lingua nativa dos rusos, e pertence á familia das linguas indoeuropeas. É unha das catro linguas eslavas orientais vivas,[a] e tamén forma parte das linguas baltoeslavas. Ademais da propia Rusia, o ruso é lingua oficial en Belarús, Casaquistán e Kirguizistán, e utilízase amplamente como lingua franca no Cáucaso, Asia Central e, en certa medida, nos países bálticos.[4][5] Foi a lingua de facto da antiga Unión Soviética,[6] e segue usándose na vida pública con diferentes competencias en todos os estados postsoviéticos. O ruso ten máis de 258 millóns de falantes en todo o mundo.[7] É a lingua eslava máis falada,[8] e a lingua nativa máis falada en Europa,[9] así como a lingua máis estendida xeograficamente de Eurasia.[8] É a sétima lingua máis falada por número de falantes nativos, e a oitava lingua máis falada do mundo por número total de falantes..[10] O ruso é unha das dúas linguas oficiais a bordo da Estación Espacial Internacional,[11] así como unha das seis linguas oficiais das Nacións Unidas.[12]

O ruso escríbese usando o alfabeto ruso da escritura cirílica; distingue entre fonemas consoantes con articulación secundaria palatal e aqueles que non a teñen, os chamados sons "suaves" e "duros". Case todas as consoantes teñen unha contraparte dura ou suave, e a distinción é unha característica destacada da lingua. Outro aspecto importante é a neutralización de vogais átonas. O acento, que a miúdo é imprevisible, normalmente non se indica ortograficamente,[13] aínda que se pode usar un acento agudo opcional para marcar acentuación, como para distinguir entre palabras homográficas (por exemplo, замо́к [zamók – unha 'pechadura'] e за́мок [zámok – un 'castelo']), ou para indicar a pronuncia correcta de palabras ou nomes pouco comúns.

A variedade do dialecto ruso medio falada na área de Moscova é a base da forma estándar da lingua. Hai minorías rusófonas significativas en tódolos estados que fixeron parte da antiga Unión Soviética e mantén aínda un certo status como lingua de cultura. O número total de falantes podería estar ó redor dos 300 millóns de persoas.

  1. Moseley, Christopher e Nicolas, Alexandre. "Atlas of the world's languages in danger". unesdoc.unesco.org. Consultado o 11 de xullo de 2022. 
  2. Definicións no Dicionario da Real Academia Galega e no Portal das Palabras para ruso.
  3. Magocsi, Paul Robert (1996). "Language and National Survival". Jahrbücher für Geschichte Osteuropas 44 (1) (Franz Steiner Verlag). pp. 83–85. JSTOR 41049661. 
  4. "Russian Language Enjoying a Boost in Post-Soviet States". Gallup.com. 1 de agosto de 2008. Arquivado dende o orixinal o May 18, 2010. Consultado o 19 de outubro do 2022. 
  5. Арефьев, Александр (2006). Падение статуса русского языка на постсоветском пространстве. Демоскоп Weekly (en ruso) (251). Arquivado dende o orixinal o 8 de marzo de 2013. 
  6. Constitución e Lei Fundamental da Unión de Repúblicas Socialistas Soviéticas, 1977: Seción II, capítulo 6, artigo 36
  7. "Russian". Ethnologue. Consultado o 19 de outubro do 2022. 
  8. 8,0 8,1 "Russian". Universidade de Toronto. Consultado o 19 de outubro do 2022. O ruso é a máis estendida das linguas eslavas e a lingua nativa máis grande de Europa. De gran importancia política, é unha das linguas oficiais das Nacións Unidas, polo que é unha área natural de estudo para os interesados na xeopolítica. 
  9. "The 10 Most Spoken Languages in Europe". Tandem. 12 de setembro de 2019. Consultado o 19 de outubro do 2022. 
  10. "The World's Most Widely Spoken Languages". Saint Ignatius High School. Cleveland, Ohio. Arquivado dende o orixinal o 27 de setembro de 2011. Consultado o 19 de outubro do 2022. 
  11. Wakata, Koichi. "My Long Mission in Space". JAXA. Consultado o 19 de outubro do 2022. The official languages on the ISS are English and Russian, and when I was speaking with the Flight Control Room at JAXA's Tsukuba Space Center during ISS systems and payload operations, I was required to speak in either English or Russian. 
  12. "Official Languages". Nacións Unidas. Consultado o 19 de outubro do 2022. "Hai seis linguas oficiais na ONU. Estes son árabe, chinés, inglés, francés, ruso e español. A correcta interpretación e tradución destes seis idiomas, tanto de forma oral como escrita, é moi importante para o traballo da Organización, porque iso permite unha comunicación clara e concisa sobre cuestións de importancia mundial". 
  13. Timberlake 2004, p. 17.


Erro no código da cita: As etiquetas <ref> existen para un grupo chamado "lower-alpha", pero non se atopou a etiqueta <references group="lower-alpha"/> correspondente


From Wikipedia, the free encyclopedia · View on Wikipedia

Developed by razib.in