Sindhi सिन्धी ਸਿੰਧੀ سنڌي | ||
---|---|---|
Falado en: | Sind, Paquistán | |
Rexións: | Asia Meridional | |
Total de falantes: | 75 millóns (2015)[1] | |
Familia: | Indoeuropea Indoirania Indoaria Zona noroeste Linguas sindhi Sindhi | |
Escrita: | Alfabeto árabe, devanágari, escrita khudabadi, escrita laṇḍā e gurmukhi[2] | |
Status oficial | ||
Lingua oficial de: | Paquistán (Sind) India | |
Regulado por: | Autoridade da Lingua Sindhi (Paquistán), Consello Nacional para a Promoción da Lingua Sindhi (India) | |
Códigos de lingua | ||
ISO 639-1: | sd
| |
ISO 639-2: | sdn | |
ISO 639-3: | sdn
| |
Mapa | ||
Status | ||
A lingua sindhi[4] (سنڌي, सिन्धी, ) é unha lingua indoaria da histórica rexión de Sind, falada polo pobo sindhi. É a lingua oficial da provincia de Sind, Paquistán.[5][6][7] Na India, o sindhi é unha das linguas oficialmente recoñecidas polo goberno federal. Ten influencias da lingua baluchi e da lingua kutchi faladas nas provincias adxacentes de Baluchistán e Kachchh.
A maioría dos falantes de sindhi concéntranse en Paquistán, na provincia de Sind, e na India, na rexión Kachchh do estado de Gujarat e na rexión de Ulhasnagar do estado de Maharashtra. Os falantes da India compóñense por sindhis hindús que migraron dende Sind e se asentaron na India despois da independencia de Paquistán en 1947, e tamén pola diáspora sindhi en todo o mundo. A lingua sindhi tamén é falada por comunidades sindhi de Hong Kong, Omán, Indonesia, Singapur, os Emiratos Árabes Unidos, o Reino Unido e os Estados Unidos de América.[8]