Lu Xun

Lu Xun

Nome orixinal	(zh-hant) 魯迅
Biografía
Nacemento	Zhou Shuren 25 de setembro de 1881 Shaoxing (pt)
Morte	19 de outubro de 1936 (55 anos) Shanghai
Causa da morte	tuberculose
Lugar de sepultura	Lu Xun's tomb (en)
Datos persoais
País de nacionalidade	República da China (1912–1936) Dinastía Qing (1881–1912)
Educación	Universidade de Tohoku (pt) Kobun Institute (en) Sendai Medical College (en)
Actividade
Ocupación	ensaísta , tradutor , novelista , crítico , esperantista , poeta , crítico literario , escritor
Empregador	Universidade de Beijing
Membro de	League of Left-Wing Writers (en)
Xénero artístico	Ensaio e conto
Movemento	New Culture Movement (en)
Pseudónimo literario	Lu Xun 豫山 豫才 豫亭
Lingua	Lingua xaponesa, lingua inglesa, lingua alemá, lingua rusa, esperanto, Chinés clásico, written vernacular Chinese (en) e lingua chinesa
Obra
Obras destacables (1918) O diario dun tolo (1921) The True Story of Ah Q (en)
Familia
Cónxuxe	Zhu An (1906–1936) Xu Guangping
Parella	Xu Guangping (en) (1927–1936)
Fillos	Zhou Haiying (en)  () Xu Guangping (en)
Pai	Zhou Boyi (en)
Irmáns	Zhou Zuoren e Zhou Jianren (en)
Premios  100 heroes and model figures who have made outstanding contributions to the founding of New China (en)
Sinatura

Este artigo amosa escritos chineses. Sen o soporte axeitado, o texto pode mostrar símbolos sen sentido, coma caixas, marcas e outros.

Lu Xun (chinés tradicional: 魯迅; chinés simplificado: 鲁迅; pinyin: Lǔ Xùn; Wade-Giles: Lu³ Hsün⁴), pseudónimo de Zhou Shuren (chinés tradicional: 周樹人; chinés simplificado: 周树人; pinyin: Zhōu Shùrén; Wade-Giles: Chou¹ Shu⁴-jen²), nado en Shaoxing (provincia de Zhejiang) o 25 de setembro de 1881 e finado en Shanghai o 19 de outubro de 1936, foi un escritor chinés. Está considerado o fundador da literatura chinesa moderna debido á súa innovación temática –narrativa de contido realista e social– e ao uso do chinés vernáculo (白话, báihuà, lit. "lingua transparente") en substitución da lingua clásica literaria (文言, wényán, "lingua da cultura").

A súa obra exerceu grande influencia no Movemento do Catro de Maio e fai parte do panteón literario da República Popular da China, malia que nunca chegou a ser membro do Partido Comunista Chinés. Formou parte da Liga de Escritores de Esquerdas, fundada en 1930, na que se propugnaba a idea de que a literatura tiña que servir aos intereses da revolución. El mesmo renunciou á literatura como creación porque entendía que arte e política son incompatíbeis, e tras escribir varias escolmas de relatos e o libro de poemas en prosa Yecao 野草 ("Mala herba"), dedicouse exclusivamente ao ensaio político.

As súas obras "O diario dun tolo" e "Unha nube de vran" foron publicadas en galego por Edicións Xerais, na escolma Flores e leña (1982).^[1]

1. ↑ "Fernando Pérez-Barreiro Nolla - Editorial Xerais". www.xerais.gal. Consultado o 2023-12-05.