Neoxeno

< | Eón Fanerozoico |  

Paleozoico

Mesozoico

Cenozoico

O Neoxeno é un período superior do Terciario. Tradicionalmente definiuse como un período que agrupa o Mioceno e máis o Plioceno, pero unha proposta recente da Comisión Internacional de Estratigrafía (ISC) pretendía engadir as épocas do Plistoceno e Holoceno, continuando ata o presente.

Está separado do Paleoxeno pola fase sávica do pregamento alpino, que é a fase de máxima actividade. Iníciase coa desaparición das numulitas. Os fósiles máis característicos deste período son moluscos, microforaminíferos, mamíferos etc. Ó final do Neóxeno prodúcese a separación do mar Mediterráneo occidental e oriental. En América emerxe a franxa centroamericana, que pon en comunicación América do Norte con América do Sur. O clima sofre un notable arrefecemento. As principais formacións neoxenas de España están nas depresións dos ríos Guadalquivir e Ebro. A cunca do Vallés-Penedés é especialmente rica en mamíferos fósiles deste período.


From Wikipedia, the free encyclopedia · View on Wikipedia

Developed by Tubidy