PVC

Policloruro de vinilo
Unidade de repetición de cadea de polímero de PVC
Modelo de recheo de espazo de parte dunha cadea de PVC.
Nome IUPAC Policloruro de vinilo
Outros nomes PVC
Se non se indica outra cousa, os datos están tomados en condicións estándar de 25 °C e 100 kPa.

Cloruro de polivinilo, Policloroeteno, PvC

20-40 %	Alongamento en rotura
2-5 kJ / m²	Proba de muesca
82 °C [1]	Temperatura do vidro
100–260 °C [1]	Punto de fusión
17,95 MJ/kg	Calor efectivo de combustión
0,9 kJ/ (kg·K)	Calor específico ( c )
0,04–0,4	Absorción de auga (ASTM)
(C₂H₃Cl)ₙ	Fórmula química

O policloruro de vinilo ou cloruro de polivinilo, tamén chamado policloroeteno ou PVC (sigla formada a partir do termo inglés polyvinylchloride, ás veces escrito PvC)^[2][3] é un termoplástico obtido por polimerización do cloruro de vinilo, quimicamente inerte, que se emprega especialmente en canalizacións e tamén para a fabricación de bombas e dos seus compoñentes.

Vólvese brando cando se quenta e duro cando se arrefría. Obtense pola polimerización do monómero cloruro de vinilo (cloroeteno) CH ₂ =CHCl. O PVC pódese facer máis suave e flexible engadindo plastificantes. Os ftalatos úsanse a miúdo para suavizar o PVC deste xeito.

Os polímeros de vinilo son o tipo de plástico máis común. O "vinilo" é en realidade etileno, un gas que se usa para fabricar eses plásticos, incluíndo o PVC. No uso popular, "vinilo" adoita ser abreviatura de PVC, pero hai outros dous polímeros de vinilo que son máis comúns. O máis común é o polietileno, o segundo máis común é o polipropileno. Outro, menos utilizado, é o poliestireno.

O policloruro de vinilo é unha fonte de grandes impactos ambientais, tanto na súa fabricación (emisión de PVC ao ambiente e xeración de residuos especiais), coma no seu procesamento (emprego de metais pesados e outras substancias químicas perigosas para o medio) ou na súa incineración (emisións de ácido clorhídrico e derivados organoclorados).^[4][5][6]

1. ↑ ^{1,0 1,1} Wilkes, Charles E.; Berard, Mark T. (2005). PVC Handbook (en inglés). Hanser. ISBN 978-1-56990-379-7. 
2. ↑ "policloruro de vinilo". bUSCatermos; aplicacions.usc.es. Consultado o 2023-08-09. 
3. ↑ "cloruro de polivinilo". bUSCatermos; aplicacions.usc.es. Consultado o 2023-08-09. 
4. ↑ Hopewell, Jefferson; Dvorak, Robert; Kosior, Edward (2009-07-27). "Plastics recycling: challenges and opportunities". Philosophical Transactions of the Royal Society of London. Series B, Biological Sciences 364 (1526): 2115–2126. ISSN 1471-2970. PMC 2873020. PMID 19528059. doi:10.1098/rstb.2008.0311. 
5. ↑ North, Emily J.; Halden, Rolf U. (2013-04-01). "Plastics and environmental health: the road ahead". Reviews on Environmental Health (en inglés) 28 (1): 1–8. ISSN 2191-0308. doi:10.1515/reveh-2012-0030. 
6. ↑ Tchobanoglous, George; Theisen, Hilary; Vigil, Samuel (1993). Integrated Solid Waste Management: Engineering Principles and Management Issues (en inglés). McGraw-Hill Companies,Incorporated. ISBN 978-0-07-063237-0.