O sistema solar[1] é o conxunto de corpos celestes na galaxia chamada Vía Láctea, que desenvolven os seus movementos en torno ao Sol. Inclúe os planetas como corpos principais, o Sol e outros corpos celestes como asteroides, cometas e satélites. Outro xeito de consideralo é como a zona na que o Sol é a estrela de influencia predominante, se ben este segundo concepto abrangue unha zona de extensión moito maior, na que se supón que existen moitos corpos descoñecidos ata o momento, incluíndo a Nube de Oort, considerada como o berce dos cometas.
O sistema solar formouse hai uns 4600 millóns de anos,[2] a partir do colapso gravitatorio dunha nube molecular interestelar xigante. O material residual orixinou un disco circunestelar protoplanetario no que tiveron lugar os procesos físicos que levaron á formación dos planetas. A inmensa maioría (99,86%) da masa do sistema solar está embutida no Sol, coa maior parte da masa restante contida no planeta Xúpiter. Os catro planetas do sistema interno—Mercurio, Venus, Terra e Marte—son planetas terrestres, estando compostos principalmente por rochas e metal. Os catro planetas xigantes do sistema exterior son substancialmente máis grandes e máis masivos que os terrestres. Os dous máis grandes, Xúpiter e Saturno, son xigantes gasosos, e están compostos principalmente por hidróxeno e helio ; os dous seguintes, Urano e Neptuno, son xigantes de xeo, estando compostos principalmente por substancias volátiles con puntos de fusión relativamente altos, en comparación co hidróxeno, helio, auga, amoníaco e metano. Os oito planetas teñen case órbitas circulares que se atopan preto do plano da órbita da Terra, chamada eclíptica.
Hai un número descoñecido de planetas ananos ademais de pequenos e innumerables corpos orbitando arredor do Sol.[a] Seis dos planetas principais, os seis planetas ananos máis grandes posibles e moitos dos corpos máis pequenos están orbitados por satélites naturais, comunmente chamados "lúas" despois da Lúa. Dous satélites naturais, a lúa de Xúpiter Ganímedes e a lúa de Saturno Titan, son máis grandes pero non máis masivos que Mercurio, o planeta terrestre máis pequeno, e a lúa de Xúpiter Calisto é case igual de grande. Cada un dos planetas xigantes e algúns corpos máis pequenos están rodeados por aneis planetarios de xeo, po e lúas. O cinto de asteroides, que se atopa entre as órbitas de Marte e Xúpiter, contén obxectos compostos por rocha, metal e xeo. Máis aló da órbita de Neptuno atópanse o cinto de Kuiper e o disco disperso, que son poboacións de obxectos compostos principalmente por xeo e rocha.
Nos confíns do Sistema Solar atópase unha clase de planetas menores chamados obxectos separados. Hai un gran debate sobre cantos obxectos deste tipo haberá.[8] Algúns destes obxectos son o suficientemente grandes como para terse redondeado baixo a súa propia gravidade e, polo tanto, ser clasificados como planetas ananos. Os astrónomos xeralmente aceptan uns nove obxectos como planetas ananos: o asteroide Ceres, os obxectos do cinto de Kuiper Plutón, Orcus, Haumea, Quaoar e Makemake, e os obxectos transneptunianos: Gonggong, Eris e Sedna.[a] Diversas aglomeracións de corpos pequenos, como os cometas, os centauros e as nubes de po interplanetarias, viaxan libremente entre as rexións do Sistema Solar.
O vento solar é un fluxo de partículas cargadas que flúe cara o exterior desde o Sol, crea unha rexión similar a unha burbulla de medio interplanetario no medio interestelar coñecida como heliosfera. A heliopausa é o punto no que a presión do vento solar é igual á presión oposta do medio interestelar; esténdese ata o bordo do disco disperso. A nube de Oort, que se cre que é a fonte dos cometas de período longo, tamén pode existir a unha distancia aproximadamente mil veces maior que a heliosfera. O Sistema Solar atópase no brazo de Orión, a 26.000 anos luz do centro da galaxia da Vía Láctea que contén a maioría das estrelas visibles no ceo nocturno. As estrelas máis próximas están dentro da chamada burbulla local, a máis próxima e Proxima Centauri, a 4,2441 anos luz.
Erro no código da cita: As etiquetas <ref>
existen para un grupo chamado "lower-alpha", pero non se atopou a etiqueta <references group="lower-alpha"/>
correspondente