Sonic Youth

Kim Gordon e Thurston Moore nun concerto en Estocolmo en 2005.
Orixe	Nova York, Estados Unidos
Período	1981 - 2011
Xénero(s)	rock alternativo, noise rock, rock experimental
Selo(s) discográfico(s)	Neutral Records, Ecstatic Peace!, Zensor, Blast First, Homestead, SST, Enigma, DGC, SYR, Interscope, Matador Records
Membros	Kim Gordon Thurston Moore Lee Ranaldo Steve Shelley
Antigos membros	Jim O'Rourke Bob Bert Richard Edson Jim Sclavunos Mark Ibold
Na rede
http://www.sonicyouth.com/

Sonic Youth foi unha banda de rock alternativo estadounidense formada en Nova York no ano 1981. O grupo formárono os guitarristas Thurston Moore e Lee Ranaldo e a baixista Kim Gordon e os tres permaneceron na banda durante os seus 30 anos de carreira. A formación clásica completouna o batería Steve Shelley, que se uniu a eles en 1985. Ao longo da súa carreira Sonic Youth foi amplamente considerada como uns dos conxuntos máis importantes e influentes dentro da escena do rock alternativo.^[1]

Ao contrario que outros contemporáneos dos inicios do rock alternativo como R.E.M. ou Hüsker Dü, que optaron por estruturas e melodía máis convencionais, Sonic Youth comezou a súa carreira abandonando calquera pretensión de facer rock tradicional e evitando convencionalismos. Inspirándose en gran parte na experimentación noise de The Velvet Underground e The Stooges, e mesturándoa cunha estética e unha posta en escena sacada da vangarda post-punk de Nova York, a banda redefiniu a música noise dentro do rock, sendo unha das principais impulsoras do noise rock.^[2]

A finais do ano 2011, Lee Ranaldo anunciou que a banda pararía por un tempo tras a separación matrimonial dos seus compañeiros Thurston Moore e Kim Gordon. O grupo realizou os seus derradeiros concertos no Brasil^[3][4] e dende entón os seus membros teñen expresado que a banda rematara e que non se volvería a reunir.^[5]

1. ↑ Pitchfork (ed.). "Invisible Hits: Sonic Youth's Live Legacy". Consultado o 8 de marzo de 2016. 
2. ↑ Allmusic (ed.). "Sonic Youth en Allmusic". Consultado o 8 de marzo de 2016. 
3. ↑ "Watch: Sonic Youth's Final (?) Show". Pitchfork (en inglés). 2011-11-15. Consultado o 2022-06-30. 
4. ↑ Signore, John Del (2015-02-24). "Kim Gordon Describes Sonic Youth's Depressing Final Show". Gothamist (en inglés). Consultado o 2022-06-30. 
5. ↑ Jansen, Noud (2013-12-08). "Cultuur: Canvasconnectie: Lee Ranaldo". Humo (en neerlandés). Consultado o 2022-06-30.