Triforio

O triforio (palabra que provén de triforium^[1], en latín medieval) é un elemento arquitectónico característico da arquitectura gótica. Está situado enriba das arcadas das naves laterais dunha igrexa ou dunha catedral e consiste nun paso estreito que mira cara á nave central mediante unha liña de vans, normalmente xeminados, abertos no groso dos muros^[1]. O conxunto deses vans ou aberturas leva o nome de triforio^[2].

Non debe confundirse coa tribuna, que é un corredor cuxa anchura coincide coa da nave lateral sobre a que está construída e pretende ampliar a capacidade da igrexa; mentres que o triforio é estreito e, orixinalmente, non tiña unha función clara, pero ao ser un paso estreito que permite a circulación dunha persoa, facilita que se poida usar para facer o mantemento das partes elevadas da construción^[3]. Co tempo, a función principal dos triforios foi a de facilitar a entrada de luz á nave central, aínda que tamén os había cegos. Cando coinciden tribuna e triforio, aquela constitúe o segundo piso, sendo o triforio o terceiro.

Nas catedrais situadas en rutas de peregrinación como o Camiño de Santiago, adoitaban ter a función de ser os lugares onde albergar aos peregrinos.

1. ↑ ^{1,0 1,1} Lajo Pérez, Rosina (1990). Léxico de arte. Akal. p. 204. ISBN 978-84-460-0924-5. 
2. ↑ Fullana, M. (1988). Diccionario del arte y los oficios de la construcción (5ª ed.). Palma de Mallorca: Muelle. ISBN 84-273-0372-6. 
3. ↑ Bideault, Maryse. "Triforium, en Enciclopedia Británica [en liña]". Consultado o 14-01-2017.