Karlo III. Debeli | |
---|---|
Supruga | Rikarda |
Djeca | Bernard |
Otac | Ludvig Njemački |
Majka | Ema Altdorfska |
Karlo III. Debeli (fr. Charles le Gros) (832. – 888.) bio je njemačko-rimski car 881. – 887., kralj Italije 879. – 887. i kralj Francuske 884. – 887. godine.[1]
Karlo III. bio je treći sin Ludviga Njemačkog i njegove žene Eme.[2][3] Otac mu je prilikom podjele svoje države istočne Franačke 865. dao u vladanje Alemaniju u kojoj je preuzeo vlast nakon očeve smrti 876.
U studenom 879. njegov brat Karloman, kralj Italije, ga je malo prije svoje smrti odredio za nasljednika. Smrt Karlomana, francuskog kralja 884. godine donijelo mu je i prijestolje Francuske.
U tom trenutku kada je prvi put bilo obnovljeno carstvo Karla Velikog od čega su svi očekivali opće poboljšanje života ovaj vladar se pokazao potpuno nesposobnim. Njegove vojne ekspedicije protiv Arapa u Italiji, te Vikinga u Francuskoj i Njemačkoj redovno su završavale neuspješno što rezultira kupovanjem mira s Vikinzima 886.
Ta njegova odluka na kraju postaje kap koja prelijeva čašu. Pobuna u Njemačkoj predvođena sinom Karlomana Njemačkog rezultira dobrovoljnom abdikacijom Karla III. Ubrzo potom on umire u samostanu.
U Francuskoj ga nasljeđuje grof Odo, a u Njemačkoj Arnulf Karantanski.